ΣΠΟΥΔΗ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ “να που μ’ αρέσει κι αυτό το βουβάλι του μακεδονίτικου κάμπου, τόσο υπομονετικό  τόσο αβίαστο, σαν να το ξέρει πως δε φτάνει κανείς πουθενά” Γιώργος Σεφέρης, Ωραίο φθινοπωρινό…

Σε δρόμους γιορτινούς του ’20   Δε θέλω να μοσχοβολήσει νοσταλγία. Σε δρόμους γιορτινούς του Είκοσι πορεύομαι φτιασιδωμένους με στολίδια μυριάδες: στολίδια επηρμένα, που κατέλαβαν την πόλη και εξανδραποδίσαν τους…

Στον τελευταίο σταθμό της δεκαετίας ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες (…) Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ’ αρέσουν. Γιώργος Σεφέρης, Τελευταίος σταθμός, Ποιήματα, Ίκαρος   Τριάντα μία Δεκεμβρίου. Έντεκα…

                                                       I   Ταξίδια δύο τετραγώνων. Με πλοηγούς σκυλιά μικρά-μεγάλα. Βλέμμα αλαφιασμένο σ΄ έρημους δρόμους-εκθετήρια αυτοκινήτων. Καθένας…

Ομολογία     Να ζήσω. Να ζήσω θέλω.   Για να κραυγάζω κάθε πρωινό, ζωή, το όνομά σου, και να καλπάζουν ζείδωρα ζευγάρια “ζήτα” ζαρκαδιών μες στην ψυχή μου, να…

ΟΦΕΙΛΕΣ   Μπορεί να μοιάζουν τίποτε όλα αυτά: να γράφεις και να σε διαβάζουνε πέντε-έξι, να σιωπάς και να νομίζουν πως κραυγάζεις. Όπως, ωστόσο, κι αν το δεις, είτε αυτόκλητος…

 ΤΑΠΕΤΣΑΡΙΑ ΤΟΥ ’70 Στο παιδικό δωμάτιο ταπετσαρία του Εβδομήντα. Δωμάτιο βορινό, γεμάτο υγρασία. Να μένουνε στεγνά τα όνειρά μας. Να κρύβει τους κακοσοβαντισμένους τοίχους, μην αντικρίσουμε –μικρά παιδιά– τον Χρόνο…

Yucca gloriosa   Μετακομίζοντας μας χάρισες τη γιούκα που κοσμούσε το μπαλκόνι σου.   Φυτό ανθεκτικό·  ιδανικό για χώρους εξωτερικούς· εξίσου απειλητικό και αδιάφορο –όπως οι περισσότεροι τριγύρω· άγκυρα τόσο…

Όχι, δεν ήταν τόσο η παρέλαση ούτε η κόκκινη πομπή που τον οδήγησε εκεί ζερβά που κάθονταν οι των Ρωμαίων βασιλείς· ούτε που αντηχήσανε στον θόλο οι ύμνοι τους αλλόκοτοι…