Με άλλους πενήντα στο μέλλον ταξιδεύει μ’ ευθύνη άλλου Αυτοδιασπάται στα πίξελ της οθόνης η μοναξιά του Πληκτρολογώντας το χάος ψηλαφούνε τα δάχτυλά του Φεύγει το «τώρα» σπάει η επίγνωσή…
Αυτό μόνο Ρούχο παλιό το σώμα με στενεύει. Κουρέλι η ψυχή μου και παγώνω. Ζωή σε στάση που όλο λιγοστεύει. Να κλάψω θέλω τώρα‧ αυτό μόνο. Σάπιος ο κόσμος θάνατο αναδίδει.…
Ο άνδρας εκείνος εμφανίστηκε στον τόπο της αρχικής καταγωγής του τη νύχτα, όταν οι άνθρωποι είχαν πια κουραστεί και γιόρταζαν το επικείμενο τέλος του κόσμου γύρω από μεγάλες φωτιές. Στάθηκε…
Κάθε πρωί ακολουθώ ευλαβικά το τυπικό της μέρας Καφέ στο μπρίκι άνοιγμα τα παντζούρια -να διαπιστώσω αν το δελτίο καιρού λέει αλήθεια- τάισμα τα γατιά και ένα έξτρα καλωσόρισμα τον…
στη γειτονιά που πάλλει η ψυχή του κόσμου Αυτό το Πάσχα σταυρώνεσαι Χριστέ μου σ’ ενός παιδιού το σώμα Ρίξε ένα βλέμμα στη γειτονιά που πάλλει η ψυχή του…
Saturnia Pavoniella Την βρήκα φαρδιά πλατιά απλωμένη, με τα φτερά της μουσκεμένα στο ελάχιστο νερό που είχε μείνει στον πυθμένα του κουβά. «Μπα την καημένη» σκέφτηκα. «Σίγουρα είναι…
Θα επιστρέφεις φωτεινός Στην μνήμη του Αλέξανδρου Ίσαρη (1941-2022) Κέντησες σταυροβελονιά του ουρανού τ’ αστέρια και λέξεις από μάλαμα σου μάτωσαν τα χέρια. Όσοι το κέντημα θωρούν την…
Αντίο, Φραντσέσκα μου! Είχε μείνει πια η σκιά του εαυτού της η Φραντσέσκα. Σε οίκο ευγηρίας, κλινήρης εδώ και δώδεκα χρόνια, μόνο ανάσκελα, ούτε στο πλάι δεν μπορούσε να γυρίσει.…
Ένα λογοτεχνικό διαμάντι, ύμνος στην ανθρωπιά. Ένα μικρό βιβλίο, 120 σελίδων, με όλες τις χάρες ενός μυθιστορήματος, δώρο ψυχής για τον αναγνώστη, μας χαρίζει η Ιρλανδή συγγραφέας Claire Keegan με…
Δεν είναι τίποτε του ανθρώπου δεδομένο. Ούτε η δύναμη ούτε η αδυναμία ούτ’ η καρδιά του. Κι όταν θαρρεί τα χέρια ότι απλώνει σαν του σταυρού σκιά είναι η σκιά…
Poema à Boca Fechada Ποίημα με Σφραγισμένο Στόμα Μα δεν θα πω: Πως η σιωπή με φιμώνει και με πνίγει. Σιωπηλός είμαι, σιωπηλός θα παραμείνω Αφού η γλώσσα…
Γλυκός σα μέλι, ο λόγος του έρωτα Λύνει τα μέλη. ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Α. Λιποθυμάει ο ουρανός στα κόκκινα της δύσης το σώμα μου υποκλίνεται στην ομορφιά…
