Κωνσταντίνος Μπούρας: «Ναυαγοί» σωσμένοι στο Υπόγειο τού Θεάτρου Τέχνης

Σημαντικό έργο, φλύαρο από δραματουργικής πλευράς. Θα έπρεπε να κοπεί τουλάχιστον ένα τέταρτο τής ώρας από τον υπεραναλυτικό λόγο. Θέατρο σαν ξιφομαχία νοημάτων, επινοημάτων, ευφυολογημάτων, όμως η σκηνική δράση αρκεί…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Το θέατρο τού λόγου στην βέλτιστη εικονοποίησή του – Η «Αιολική Γη» του Ηλία Βενέζη στο Εθνικό μας Θέατρο  

Το λεγόμενο «θέατρο τού λόγου» συναντά, συμφιλιώνεται και συν-ζεύγνυται με το λεγόμενο «θέατρο τής εικόνας». Δεν υπάρχει σύγκρουση παρά μόνον τεχνητοί διαχωρισμοί για μελετητικούς λόγους. Οι λέξεις είναι όρια και…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: «Εμφύλια έπη» του Φαίδωνα Χατζηαντωνίου στο Μέγαρο Μουσικής. Με την Χρυσάνθη Δούζη

Αν τέλειωνε στο διάλειμμα, θα ήταν τέλεια αυτή η μονολογική (μετά μουσικής, ζωντανής) παράσταση. Βραβείο ερμηνείας για την πρωτεϊκή ηθοποιό, βραβείο ηχητικού τοπίου για τον επί σκηνής μουσικό. Βραβείο θεατρικού…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας:  Βάλτερ Πούχνερ, Πεντάδες, Εκδόσεις Οδός Πανός, Αθήνα, Οκτώβριος 2021, σελ. 78

Όταν τελειώσουν τα λόγια τελειώνει και ο κόσμος οι άστεγες λέξεις σκόνη.   Εκεί όπου τελειώνει το επιστητόν, εις τα όρια μεταξύ Ρητού και Αρρήτου, Ορατού κι Αοράτου, Διατυπώσιμου και…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Ένα μυστήριο που δεν ήταν μυστήριο. Στο μυσταγωγικό θέατρο «Δρόμος» Το Μυστήριο της Μαρί Ροζέ του Έντγκαρ Άλλαν Πόε σε σκηνοθεσία, μετάφραση και δραματουργική επεξεργασία από τον Εμμανουήλ Γ. Μαύρο

Eνδιαφέρουσα παράσταση νέων παιδιών σε ένα συμπαθητικό θεατράκι της Κυψέλης. Πέρα όμως από την νεανική ρώμη και τόλμη, απαιτείται πάντα μια ιδιαίτερη επιστημονική συμβουλή και συνεργασία όταν επιχειρείται η δραματοποίηση…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Ένα «Λευκό δωμάτιο» τού Αλέξη Σταμάτη στο θέατρο Σταθμός, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη

Φαίνεται πως τα δραματικά πρόσωπα αυτονομούνται κάποια στιγμή, αποκτούν την δική τους οντότητα, διεκδικούν την δική τους ζωή, πέρα και πάνω από τις όποιες προθέσεις του δημιουργού και νονού τους,…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Στο θέατρο ΆΛΦΑ ένας εμβληματικός «Άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα» – με όλο το ιστορικό βάρος και την εμφυτευματική μυθολογία που το συνοδεύει.

Το να παρακολουθείς ένα έργο που το εμπνεύστηκε ο δημιουργός του από ένα άλλο έργο εμπνευσμένο από ένα ιστορικό πρόσωπο που πέρασε στον χώρο του μύθου είναι ήδη μια αρκετά…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Τεννεσσή Ουίλιαμς «Δεν μπορώ να φανταστώ το αύριο» σε σκηνοθεσία Γιάννη Νταλιάνη. Ένα κομψοτέχνημα στο πάντα ευπροσπέλαστο «θέατρο Φούρνος».

Το αύριο και χάριν έχει, πέραν της υπαρξιακής αγωνίας.   Πεισιθάνατος λυρισμός, που σώζεται χάρη στον μαγικό ρεαλισμό του μεγάλου δραματικού Ποιητή Τεννεσσή Ουίλιαμς, που εικονογράφησε την μεταβατική Αμερική του…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Η Ελληνική Επανάσταση 200 χρόνια μετά, εικαστικό πανόραμα στο πάντα ενημερωμένο, επίκαιρο και ρηξικέλευθο Ίδρυμα Κακογιάννη

Είναι σημαντικό να στέκουμε εναργείς απέναντι στην Ιστορική Μνήμη, όχι μόνον για να αποφύγουμε οικεία κακά από την νομοτελειακή, κυκλοτερή κι εξω-εξελισσόμενη επανάληψη της Ιστορίας, αλλά για να κερδίσουμε σε…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Εκθαμβωτική «AΝΝΑ» στο Θέατρο Δρόμος.

Ρεσιτάλ υποκριτικής    Σύμφωνα με το περίφημο «Παράδοξο τού Diderot» (Ντιντρό προφέρεται, το δεύτερο e είναι άφωνο) για να αντέξει την συναισθηματική φόρτιση ο υποκριτής/ηθοποιός και να είναι λειτουργικός (να…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: «Η ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ» στο θέατρο Σταθμός.

Ναι, είναι σημαντική η σύγχρονη δραματουργική παραγωγή της φιλικής γείτονος χώρας Αλβανίας, δείγμα της οποίας είδαμε μετά χαράς και εκπλήξεως περισσής στο πάντα ενημερωμένο και επίκαιρο ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ σε σκηνοθεσία…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας:  Περί Χρόνου στο θέατρο Ροές. “9.25” από την ομάδα χορού και ακροβασίας «Κι όμΩς κινείται».

Από το «Εμείς κι ο Χρόνος» του Τζων Πρίσλεϋ (έτσι το γράφαμε τότες), που παίζαμε φοιτητές στην Ίριδα στις αρχές της δεκαετίας τού 1980, μέχρι αυτόν τον διαλογισμό σε κίνηση,…

0 Comments