Τον ξύπνησε το κουδούνι. Αγουροξυπνημένος όπως ήταν, σύρθηκε με τις παντόφλες μέχρι την εξώπορτα και κοίταξε απ' το μάτι. Άφαντος όμως ο Φαντομάς. Έκατσε στην ξύλινη καρέκλα του γραφείου…
Είχε αποκοιμηθεί κάμποσο στο επαρχιακό λεωφορείο, μέχρι να φτάσει σε μια κωμόπολη, λίγο πριν το χάραμα. Δεν ήξερε πού ακριβώς βρισκόταν. Είχε έρθει με τραίνο απ' την πρωτεύουσα, κι ύστερα…
ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑ Πεσκέσι εκείνο το τσίγκινο κουτί με τα ακριβά, τα γαλλικά μπισκότα. Από τότε, έγιναν τ' αγαπημένα της. Κράταγε και τα κουτιά για να φυλάει εκεί όλα όσα η μνήμη…
Η ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΧΩΡΑ «Φυραίνει ολοένα ο τόπος, χωματένιο σταμνί.» Γ. Σεφέρης. Τα διαπιστευτήριά μου ήταν έτοιμα εδώ και καιρό. Ο,τι είχα διαβάσει, είτε γνώριζα γι αυτή τη χώρα, δεν…
Ο ΕΦΗΒΟΣ Μόλις είχε σαλπάρει. Βιράριζε ακόμα την άγκυρα, καθώς έβγαινε από την μπούκα του λιμανιού. Ωραίο σκαρί, νευρικό, μπρατσέρα που λένε. Βαμμένο κάτασπρο, με δυο γαλάζια σιρίτια κάτω…
Ο ΜΠΑΡΜΑΝ Αύγουστος είναι πάντα όταν η πόλη αδειάζει, το τσιμέντο βράζει, οι συναγερμοί βαράνε με τις ώρες και τα σκυλιά γαβγίζουν πίσω απ' τα κάγκελα, τεντώνοντας τις αλυσίδες…
ΓΝΩΜΙΚΟ «Κάτοπτρον είδους, χαλκός εστίν...» έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι αφού στίλβωναν τον χαλκό και βλέπανε τη φάτσα τους. «...οίνος δε, νου.», συνέχιζαν στο ίδιο γνωμικό διότι με το κρασί,…
