Κυριακή απόγευμα, άνοιξη, λίγο πριν το ’60. Τελειώνω όπως, όπως τα γραψίματα και τα διαβάσματα της Δευτέρας, γιατί λαχταράω να πάω μια βόλτα με το καινούργιο μου ποδήλατο. Είναι, ένα…

(για τον Γιώργο Μαρκόπουλο)   Ήταν μεσημεράκι, του 2018, όταν βγήκα από το ημιυπόγειο τυπογραφείο του φίλου μου του Θόδωρου και πήρα να ανηφορίζω τη Διδότου. Στη γωνία με τη…

Διαβάζοντας το υπέροχο "Παντοπωλείο'' της Έφης Φρυδά  σκέφθηκα να σας θυμήσω εικόνες και μυρουδιές από ένα μικρό μπακάλικο μιας μικρής κωμόπολης... Εδώδιμα και αποικιακά Ο Διαμαντής, ο επονομαζόμενος και «φιλόσοφος»,…

ΚΡΕΜ ΚΑΡΑΜΕΛΕ Κάθε Αύγουστο, απαραιτήτως, κατέβαινε στον Καϊάφα για τα θερμά του μπάνια. Έμενε πάντα στο Γεράνιο, το πιο αριστοκρατικό από τα άλλα δύο ξενοδοχεία, Ολυμπία και Αρήνη. Ήταν μια…

ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΕΣ ΜΕΧΡΙΣ ΕΞΟΝΤΩΣΕΩΣ Στη μνήμη του Θανάση Το πελώριο κορμί του Θανάση κείτεται έξω από το ρινγκ, πεσμένο πάνω στα χαλίκια. Ο διαιτητής , σκυμμένος πάνω του, αρχίζει να μετράει…

ΤΕΡΜΑ ΦΡΑΓΚΟΚΛΗΣΙΑΣ Θα ’μουν, τότε, επτά το πολύ οκτώ χρονών. Τρεις, τέσσερις χρονιές, δηλαδή, πριν το ’60. Με το που έκλειναν τα σχολεία για τις καλοκαιρινές διακοπές, οι γονείς μας…

Το σπίτι που μένουμε εδώ και πολλά χρόνια απέχει περίπου δώδεκα χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, όπου ήταν το γραφείο που δούλευα. Κάθε πρωί, εκτός από τα σαββατοκύριακα, το…

Τότε, βγαίνοντας από το σπίτι του παππού, η νύχτα έπεφτε για τα καλά μαζί με έναν αδιόρατο φόβο. Σφίγγαμε τα χέρια της μάνας μας για να βρούμε δύναμη και σιγουριά,…