Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Σώμερσετ Μωμ, ένας ρεαλιστής σε μια θάλασσα μοντερνισμού

Ο κόσμος διάβαζε τα βιβλία του. Ήταν εξαιρετικά δημοφιλής συγγραφέας, αλλά οι κριτικοί αρνιόντουσαν να αναγνωρίσουν τη συγγραφική του αξία. Έτσι έμεινε χωρίς τον ‘έπαινο των σοφιστών’. Αυτό συνέβηκε γιατί…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ανδρέας Καρκαβίτσας, ένας αντικειμενικός πεζογράφος

«Εάν κάποιος... με πειθανάγκαζε να διαλέξω αποκλειστικά μεταξύ Παπαδιαμάντη και Καρκαβίτσα, θα έστεκα ευλαβητικά μπροστά στον Παπαδιαμάντη, θα του φιλούσα το χέρι, και θα ψήφιζα τον Καρκαβίτσα». Κωστής Παλαμάς  …

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ιάκωβος Καμπανέλλης, στην αυλή των έργων του

Σ’ ένα δημιουργικό άνθρωπο πρωτεύει φυσικά το έργο, αν μάλιστα ο δημιουργός έχει ζήσει μια κανονική ζωή ενός ανθρώπου αφοσιωμένου στη δημιουργία του έργου του. Αλλά ο Καμπανέλλης κάθε άλλο…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Γιώργος Θεοτοκάς, ο καρτεσιανός

Άν έχετε μια ευγενική ψυχή, θα καταλάβετε μια μέρα πως η μόνη δυνατή ευτυχία είναι η προσφορά του εαυτού σας.     “Αργώ”   Ο Γιώργος Θεοτοκάς άπλωσε το [«Ελεύθερο»] πνεύμα του…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Κωνσταντίνος Χατζόπουλος, το Φθινόπωρο κι ο συμβολισμός

Όσο και ν’ αργήσει θα ‘ρθει μια μέρα η αλλαγή Γράμμα στον Ν. Γιαννιό     Είναι φανερό πως κάθε ήρωας, ας πούμε, σ’ ένα μυθιστόρημα βλέπει διαφορετικά τον κόσμο…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Κωνσταντίνος Θεοτόκης, ένας αρνητής της τάξης του, έντιμος κοινωνικός συγγραφέας

   Σαν άλλου κόσμου κάτοικος! Κωστής Παλαμάς     Κάπου στις αρχές του εικοστού αιώνα ο βασιλιάς Γεώργιος με την οικογένειά του παραθερίζουν στον πύργο των Θεοτόκηδων στους Καρουσάδες –…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ε.Τ.Α. Χόφμαν, ένας πολυσχιδής μποέμ

Κάποια στιγμή η Άννα Ζέγκερς έκανε με τη φαντασία της ένα αναχρονιστικό άλμα κι έφερε τον ένα απέναντι στον άλλο: τον Γκόγκολ τον Χόφμαν και τον Κάφκα να συζητούν για…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Έμιλυ Ντίκινσον, η εκκεντρική ερημίτισσα

Δεν ξέρω τίποτα στον κόσμο τόσο ισχυρό όσο μια λέξη. Μερικές φορές γράφω μία και κάθομαι μετά και την κοιτάζω ώσπου ν’ αρχίσει ν’  αστράφτει.     Ε. Ντίκινσον    …

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μάριος Χάκκας, αυτοσαρκαζόμενος

«Τα γραφτά μου μικρά σαν κουτσουλιές, στη δεύτερη, το πολύ στην τρίτη σελίδα, εξαντλούνται κι έπειτα μάταια προσπαθώ να τα τεντώσω, δεν έρχονται οι φράσεις και τα νοήματα γατάκια πεταμένα…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Νίκος Καχτίτσης, περιπλανώμενος, ενοχικός, εύτρωτος

«Θυμούμαι πολύ ζωηρά – θα ήμουν μόλις επτά χρονών – κάποιο απόγιομα στις πέντε με έξι η ώρα στον κήπο μας, ξαναβλέπω τον εαυτό μου να σταματά, να στρέφει τα…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Στρατής Τσίρκας, ο Αλεξανδρινός

  Οι συγγραφικές φιλοδοξίες και οι Ακυβέρνητες Πολιτείες     Δεν έχει «πιο ζωντανούς από τους αποθαμένους μας», όπως λέει η κυρά – Λένη στη Νυχτερίδα   «Η αλήθεια είναι…

0 Comments