Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Πορτραίτο στο νερό για τα 100 Πορτραίτα στο νερό

                                                                         Στην Παυλίνα, νονά της στήλης   ενθάδε κείται κάποιος που το όνομά του ήταν γραμμένο στο νερό [γραμμένο στον τάφο του ρομαντικού ποιητή Τζων Κητς, κατόπιν…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Γκέοργκ Μπύχνερ, ένας προδρομικός συγγραφέας

           «Είναι το νερό που φωνάζει, επειδή έχει καιρό να πνιγεί κανείς» «Κάθε άνθρωπος είναι σαν μια άβυσσος. Σε πιάνει ίλιγγος σαν κοιτάζεις μέσα του» [από τον Βόυτσεκ -…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ζωρζ Ρουώ – Λεόν Μπλουά. Οι ομοιοπαθείς

Ο ΡΟΥΩ, Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΟΥ, Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ   Σε όλη τη μακρόχρονη εικαστική του διαδρομή ο Ζωρζ Ρουώ υπήρξε άνθρωπος απλός, αφελής, αθώος, θα ‘λεγε κανείς, συναισθηματικός,…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ιησούς- Ιούδας, Δον Κιχώτης – Σάντσο Πάντσα. Παράλληλοι- Αλληλοπαθείς

                                   Γιατί στην αρχή της λογοτεχνίας βρίσκεται                                    ο μύθος, και στο τέλος της πάλι ο μύθος Μπόρχες     …ήγγικεν η ώρα και έφθασεν Ιούδας ο                                                                                   παραδιδούς…

0 Comments

Κώστας Γιαννόπουλος: Νικόλας Κάλας, ο Μανχατανάς από την Πλάκα ή ένας τρισυπόστατος ποιητής

          καί ἀηδόνι ὁ κάθε ἄδωνις                     Σπήλιος Αργυρόπουλος       Θέλω να γίνω ο χρησμός της ζωής μου                                                                           Κάλας     Ο ανυπότακτος θα γίνει απότακτος   «Ανυπότακτο»…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μπορίς Βιάν, στον Αφρό των ημερών

Τα πουλιά φταίνε για τρεις, τουλάχιστον, από τις κατάρες που βαραίνουν τον άνθρωπο: του δημιούργησαν την επιθυμία να ανεβαίνει στα δέντρα,  να πετάει, να κελαηδάει… Μπορίς Βιάν     Ιδού…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ώμπρι Μπίρστλυ- Όσκαρ Ουάιλντ, ο συγγραφέας, ο εικονογράφος του και η Παρακμή  

«Κάθε αφορισμός βαδίζει πάνω σε τεντωμένο σκοινί. Από κάτω  χαίνει το βάραθρο της κοινοτοπίας». Σπύρος Τσακνιάς    Ο συγγραφέας και οι αφορισμοί του   Κυνικά, ανατρεπτικά, αγαπώντας τον εαυτό του, ναρκισσευόμενος,…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μαγιακόφσκι, ο μακαρίτης σιχαινόταν το κουτσομπολιό

Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη σου ζωή Τ’ όνειρό σου ανασταίνω Και το κάθε σου Γιατί                                                 Μ. Ρασούλης       Μιλάει στο τηλέφωνο. Υψώνει τη φωνή. Φαίνεται…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μιχαήλ Μητσάκης. Απόπειρα βιογραφίας ενός λησμονημένου

Για τον Μιχαήλ Μητσάκη δεν έχουν γραφτεί πολλά πράγματα επαινετικά ή μη. Εννοούσε όσο ζούσε και δημιουργούσε να ζει και να γράφει όπως αυτός ήθελε. Πώς αλλιώς; Μήπως θα έπρεπε…

0 Comments
Read more about the article Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Μια αμφίθυμη ανάγνωση
ÓÕÍÅÍÔÅÕÎÇ ÔÏÕ ÊÁÈÇÃÇÔÇ ÖÙÔÇ ÄÇÌÇÔÑÁÊÏÐÏÕËÏÕ ÃÉÁ ÔÏÍ ÁËÅÎÁÍÄÑÏ ÐÁÐÁÄÉÁÌÁÍÔÇ.ÊÁÌÐÁÍÉÁ ÃÉÁ ÔÇÍ ÅËÅÕÈÅÑÉÁ ÔÇÓ ËÁÑÉÓÁÓ.

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Μια αμφίθυμη ανάγνωση

Αλλ’ η οικία έπλεεν εις το μεταίχμιον το αόριστον και αβέβαιον, εις το λυκόφως εκείνο, μεταξύ παραδόσεως και νεωτερισμού, όπερ ως λυκόφως δεν δύναται να διαρκέση, αλλ’ αναγκαίως θα υποχωρήση…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Οι απεγνωσμένοι της αισιοδοξίας: Γιάννης Σκαρίμπας [1893 – 1984] Κ. Γ. Καρυωτάκης [1896 -1928] –

Δυο φάλτσοι πρωτοπόροι στο μεσοπόλεμο  «Ο κ. Καβάφης είναι ένα τέλος κι η πρωτοπορία είναι μια αρχή. Είναι δύο κόσμοι  αντίθετοι και ασυμβίβαστοι. Η μόνη επίδραση που μπορεί να εξασκήσει ο…

0 Comments