Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ντύλαν Τόμας, ένας φαλσταφικός ποιητής

    Ένα ποίημα είναι η πιο επίπονη και                                                αχάριστη πράξη δημιουργίας.                              Είμαι ένας ανώμαλος χρήστης λέξεων, όχι ποιητής.                                                                                                               Ντ. Τόμας     Αν θέλει ένας φωτογράφος…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ζωρζ Σιμενόν, ο πληθωρικός συγγραφέας

  Προτιμώ μια στάλα αίμα από ένα ποτήρι μελάνι Σεφέρης     Ο Σιμενόν, θα λέγαμε, πως είναι το είδος εκείνο του συγγραφέα που κατάφερε να διατηρήσει μια σχετική ισορροπία…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Πορτραίτο στο νερό για τα 100 Πορτραίτα στο νερό

                                                                         Στην Παυλίνα, νονά της στήλης   ενθάδε κείται κάποιος που το όνομά του ήταν γραμμένο στο νερό [γραμμένο στον τάφο του ρομαντικού ποιητή Τζων Κητς, κατόπιν…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Γκέοργκ Μπύχνερ, ένας προδρομικός συγγραφέας

           «Είναι το νερό που φωνάζει, επειδή έχει καιρό να πνιγεί κανείς» «Κάθε άνθρωπος είναι σαν μια άβυσσος. Σε πιάνει ίλιγγος σαν κοιτάζεις μέσα του» [από τον Βόυτσεκ -…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ζωρζ Ρουώ – Λεόν Μπλουά. Οι ομοιοπαθείς

Ο ΡΟΥΩ, Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΟΥ, Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ   Σε όλη τη μακρόχρονη εικαστική του διαδρομή ο Ζωρζ Ρουώ υπήρξε άνθρωπος απλός, αφελής, αθώος, θα ‘λεγε κανείς, συναισθηματικός,…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ιησούς- Ιούδας, Δον Κιχώτης – Σάντσο Πάντσα. Παράλληλοι- Αλληλοπαθείς

                                   Γιατί στην αρχή της λογοτεχνίας βρίσκεται                                    ο μύθος, και στο τέλος της πάλι ο μύθος Μπόρχες     …ήγγικεν η ώρα και έφθασεν Ιούδας ο                                                                                   παραδιδούς…

0 Comments

Κώστας Γιαννόπουλος: Νικόλας Κάλας, ο Μανχατανάς από την Πλάκα ή ένας τρισυπόστατος ποιητής

          καί ἀηδόνι ὁ κάθε ἄδωνις                     Σπήλιος Αργυρόπουλος       Θέλω να γίνω ο χρησμός της ζωής μου                                                                           Κάλας     Ο ανυπότακτος θα γίνει απότακτος   «Ανυπότακτο»…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μπορίς Βιάν, στον Αφρό των ημερών

Τα πουλιά φταίνε για τρεις, τουλάχιστον, από τις κατάρες που βαραίνουν τον άνθρωπο: του δημιούργησαν την επιθυμία να ανεβαίνει στα δέντρα,  να πετάει, να κελαηδάει… Μπορίς Βιάν     Ιδού…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ώμπρι Μπίρστλυ- Όσκαρ Ουάιλντ, ο συγγραφέας, ο εικονογράφος του και η Παρακμή  

«Κάθε αφορισμός βαδίζει πάνω σε τεντωμένο σκοινί. Από κάτω  χαίνει το βάραθρο της κοινοτοπίας». Σπύρος Τσακνιάς    Ο συγγραφέας και οι αφορισμοί του   Κυνικά, ανατρεπτικά, αγαπώντας τον εαυτό του, ναρκισσευόμενος,…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μαγιακόφσκι, ο μακαρίτης σιχαινόταν το κουτσομπολιό

Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη σου ζωή Τ’ όνειρό σου ανασταίνω Και το κάθε σου Γιατί                                                 Μ. Ρασούλης       Μιλάει στο τηλέφωνο. Υψώνει τη φωνή. Φαίνεται…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μιχαήλ Μητσάκης. Απόπειρα βιογραφίας ενός λησμονημένου

Για τον Μιχαήλ Μητσάκη δεν έχουν γραφτεί πολλά πράγματα επαινετικά ή μη. Εννοούσε όσο ζούσε και δημιουργούσε να ζει και να γράφει όπως αυτός ήθελε. Πώς αλλιώς; Μήπως θα έπρεπε…

0 Comments