Αγαπημένοι μου ηθοποιοί, τα θέατρα είναι κλειστά, τα θέατρα είναι κλειστά, τα θέατρα είναι κλειστά και σκοτεινά, σαν πεθαμένα. Ακατοίκητα. Χωρίς ανάσα θεατή και ιδρώτα ηθοποιού. Χωρίς φωνή, χωρίς χειροκρότημα...…
Ένα κοκκινωπό χάρτινο δεκάρικο Στην Κάτω Ρούγα, μια γαγκελόπορτα καμαρωτή, καμαρωτή. Πίσω της, η στεγασμένη εμπασιά με τα μαυρισμένα μισοδόκια, κάτω από το δώμα με το λεπιδόχωμα. Ένας φεγγίτης…
Υπάρχουν κάποιες σιωπές στο θέατρο, που έχουν μεγάλο νόημα. Όπως εκείνη η επείγουσα και διαδοχικά αναδυόμενη σιωπή μετά το τρίτο κουδούνι για την έναρξη μιας θεατρικής παράστασης ή εκείνη η…
Μπορεί να υπάρξει «Ψηφιακό θεατρικό κοινό»; Οι συνθήκες συγχρωτισμού που καθορίζει ο νέος ιός επιβάλλει νέες θεατρικές πρακτικές και εμπνέει νέες μορφές αναζήτησης και λειτουργίας του ηθοποιού. Η απόσταση που…
Το κράτος νομοθετεί. Καλώς. Ή κακώς. Όταν ένας νόμος αρχίζει να συγκρούεται με την κοινωνία πυροδοτείται η προετοιμασία αλλαγής του. Μετά, οι κοινωνικοί ή πολιτικοί συσχετισμοί καθορίζουν το εύρος και…
Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα θεατρικό περιοδικό. Το ΘΕΑΤΡΟ του Κώστα Νίτσου. Το τελευταίο του διπλό τεύχος 67-68, Μάιος-Αύγουστος, κυκλοφόρησε το 1981. Στο εξώφυλλο του, το σύνθημα: «ΛΕΥΤΕΡΗ…
Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρχει Αύριο... Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρχει Θέατρο... Το αύριο θα είναι πρωτοφανές, αφού η μολυσματική αρρώστια δεν έχει προηγούμενο σε κοινωνίες με διάρθρωση σαν τη…
Η σύγχρονη ψηφιακή εποχή έχει ενσωματωμένη τη διάσωση του παρελθόντος της σε ψηφιακή μορφή. Η τρέχουσα πληροφορία και η γνώση ψηφιοποιούνται αυτομάτως. Επί πλέον η αναπτυσσόμενη ευαισθησία για την οικολογία…
Σαν την τετράχρονη δεσποινίδα, που αρέσκεται να δοκιμάζει τις γόβες της μάνας της. Έτσι μου μοιάζουν τα μικρά θέατρα, που επιχειρούν να παραστήσουν τους θεατρικούς οργανισμούς. Αν-ισορροπούν πάνω στα ψηλοτάκουνα…
Σε συνέχεια του Μέρους Ι, όπου είχαμε αποσπάσματα από τα προλεγόμενα του Ι. Συκουτρή, στην έκδοση της Ποιητικής του Αριστοτέλη από την Ακαδημία Αθηνών, του 1937, παραθέτουμε τα παρακάτω, που…
Η τέχνη είναι — κατά τον Αριστοτέλη — «έξις μετά λόγου αληθούς ποιητική.» Το 1937 εκδίδεται, από την Ακαδημία Αθηνών, το «Περί Ποιητικής» του Αριστοτέλη, σε μετάφραση του Σ. Μενάρδου…
Βλέπω μια παράσταση ενός καλού θεατρικού έργου, καλοσκηνοθετημένη, καλοφωτισμένη, περιποιημένη, με καλούς ηθοποιούς, σκηνικά και κοστούμια, σε ένα ωραίο θέατρο. Όμως κάτι λείπει. Η γοητεία των πρωταγωνιστών. Ψάχνω ποιος φταίει.…
