Λίζα Διονυσιάδου: Για τον Πάστερνακ
Για τον Παστερνάκ, όλα όσα ήξερα επί χρόνια, ήταν το μυθιστόρημά του «Δόκτωρ Ζιβάγκο», το βραβείο Νόμπελ το 1953, η άρνησή του να το δεχθεί (μετά από αυστηρές υποδείξεις των…
Για τον Παστερνάκ, όλα όσα ήξερα επί χρόνια, ήταν το μυθιστόρημά του «Δόκτωρ Ζιβάγκο», το βραβείο Νόμπελ το 1953, η άρνησή του να το δεχθεί (μετά από αυστηρές υποδείξεις των…
Σε όλα θέλω να φθάσω Μέχρι το βάθος. Στη δουλειά, στη ζωή, Στης καρδιάς το πάθος. Ως την ουσία των ημερών την γκρίζα, Ως το γιατί, Ως την αρχή…
Στο πρόσφατο ταξίδι μου στην Μόσχα, επισκέφθηκα το Σπίτι του Λογοτέχνη (ναι! Ακόμη υπάρχουν τέτοιοι χώροι στην Ρωσία του Πούτιν), και μεταξύ άλλων βιβλίων που μου κίνησαν την προσοχή, ξεχώρισα…
Είναι μια παράσταση που πετάει! Από το Fly Theater. Πάνω στην σκηνή, λαβαίνει χώρα μια ιδιαίτερα πρωτότυπη συνομιλία : O συγκλονιστικός μονόλογος της Κατερίνας Δαμβόγλου και η μαγική σκηνική παρουσία του Robin Beer. Η ιδέα των…
Ax, την πόρτα άφησα ανοιχτή, το κερί δεν έχω ανάψει. Δεν ξέρεις πόσο έχω κουραστεί, στον ύπνο δεν επέτρεψα να με αδράξει. Βλέπω να σβήνουν οι γραμμές του δάσους,…
Παράθυρα χωρίς θέα Ο Ελύτης, στον «Ήλιο τον ηλιάτορα», δεν αντέχει παράθυρα δίχως θέα. Θεωρεί πως τα παράθυρα βρίσκονται εκεί «για να ταξιδεύουν την ματιά, να ανακαλύπτουν ορίζοντες, να…
Βροχή Καλοκαιρινή βροχή, και του άνεμου φωνές Χόρευαν στο λιθόστρωτο Και σαν κλωστές γυαλιστερές, πλέκονταν στο ροδαλό ουρανό. Ο κεραυνός χτυπούσε κατακέφαλα Σα να ’πεφτε καρπούζι Και σταγόνες…
Στην οδό Σαντόβαγια, στην Μόσχα βρίσκεται η αίθουσα συναυλιών Τσαϊκόφσκι. Έχω φθάσει αρκετά νωρίτερα και τριγυρίζω απολαμβάνοντας την κίνηση. Κάποιοι κατευθύνονται στο διπλανό καφέ, άλλοι αναζητούν εισιτήριο, και ακριβώς απέναντι…
Πολύ κοντά στο θέατρο Μπαλσόι στην Μόσχα, βρίσκεται ένα υπέροχο ρεστοράν με το όνομα Μπαλσόι επίσης. Εκεί βρέθηκα την ημέρα των γενεθλίων μου με μερικούς φίλους, πριν από την πρεμιέρα…
Προσγειωθήκαμε στο Αεροδρόμιο “Σαρλ ντε Γκολ”. Με λεωφορείο φθάσαμε στο κέντρο. Το κατάλυμά μας, ένα μικρό, μπουτίκ ξενοδοχείο, βρισκόταν στην περιοχή του πύργου του Άιφελ. Τις πρώτες μέρες τις περάσαμε…
Το νερό έτρεχε ασταμάτητα, σε απόσταση μιας αγκαλιάς από τον βορινό τοίχο, αδιαφορώντας αν ήταν μέρα ή νύχτα, άνοιξη ή χειμώνας. Το σπίτι ήταν πνιγμένο στη βλάστηση. Πικροδάφνες και κυπαρίσσια,…
Στ’ ακρογιάλια π’ αγάπησα έχω κρύψει μια θλίψη. Σε κοχύλια ανάμεσα Βοτσαλάκια και φύκια. Κομματιάστηκε ο πόνος μου σε πολύτιμα θρύψαλα, απαλά νανουρίστηκε σε νερένια αγκαλιά. Αγκαλιά μου,…