Μαρία Τσάτσου: ΣΥΡΜΑΤΑ

ήξερε ότι υπήρχανε σύρματα αλλά δεν είχε φανταστεί την ποσότητα ούτε την ακαταστασία γιατί τώρα βγαίνανε ακανόνιστα από παντού από παράθυρα κι από πόρτες φυτρώνανε κάτω από τα δέντρα πηγαίνανε…

0 Comments

Εμίλ Ζολά: Τα Άλογα του Ορυχείου (απόσπασμα από το Ζερμιναλ, κεφ.VI) Μτφρ: Μαρία Τσάτσου

(Ο μηχανικός του ορυχείου, Νεγκρέλ, διατάζει τους τέσσερις άνδρες να σταματήσουν το σκάψιμο για να σανιδώσουν πρώτα το όρυγμα, και τους επιβάλλει ένα πρόστιμο 3 φράγκων. Οργισμένοι εκείνοι για την…

0 Comments

Jean de la Bruyére: Ο αφηρημένος. Μετάφραση: Μαρία Τσάτσου

Τα ελαττώματά μας, μας κάνουν γελοίους και δυστυχείς         Ο Μενάλκας1 κατεβαίνει τη σκάλα του σπιτιού του, ανοίγει την πόρτα του για να βγει και την ξανακλείνει. Συνειδητοποιεί ότι φοράει…

0 Comments

Βίκτωρ Ουγκώ: Οι γιοί μου. Μετάφραση: Μαρία Τσάτσου

Εισαγωγικό σημείωμα         Στο κείμενο αυτό μιλάει ο πατέρας Βίκτωρ Ουγκώ. Ένας πατέρας εξαιρετικά άτυχος. Μετά τον πρώτο του γιό Λεοπόλδο που πεθαίνει βρέφος, λιγότερο από ενός έτους, πνίγεται στον…

0 Comments

Μαρία Τσάτσου: ΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ

        Όταν περνάει κανείς μπροστά από το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, πρώην Εργοστάσιο Ζυθοποιίας Φιξ, του έρχονται στο μυαλό διάφορα ερωτήματα. Φαίνεται ότι από την στιγμή που ανακοινώθηκε το γκρέμισμα…

0 Comments

Victor Hugo: H Παναγία των Παρισίων. Βιβλίο Τέταρτο, Κεφάλαιο Τρίτο σελίδες 193-196 από την Έκδοση Classiques de Poche, Librairie Générale Francaise 1972 Εισαγωγή: Jean Maurel, Σημειώματα του ιδίου του Victor Hugo, του Φεβρουαρίου του 1831, και του Οκτωβρίου του 1832. Μετάφραση: Μαρία Τσάτσου

------------- Αυτό που αγαπούσε πριν απ’ όλα στο μητρικό οικοδόμημα, αυτό που ξυπνούσε την ψυχή του και την έκανε ν’ ανοίγει τις φτωχές φτερούγες της που τις κρατούσε τόσο αξιοθρήνητα…

0 Comments