Η εξωφρενική ιστορία του κ. Μπένζαμιν Μπελμάγιερ και της Κιμ, τα απομνημονεύματα μιας μπάσταρδης σκύλας, η τρυφερή ερωτική αλληλογραφία ενός διάσημου αγνώστου, η φλογερή περιπέτεια του τυχερού Τζόναθαν Ντος, η…
ΑΓΓΙΞΕ ΜΕΆγγιξέ με, να ραγίσει η βεβαιότητα να δεις πως γίνονται από ψηφίδες ολόκληρα τα όνειρα, να δεις πως γίνονται από στιγμές αιώνια τα θαύματα. Μόνο φόβο έχω στην παλάμη…
Η Έστερ Κλάιν γεννιέται στο Βερολίνο στις 29 Φεβρουαρίου 1920. Μικροκαμωμένη, εύθραυστη, παράξενη όπως και η Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Μέσα της όμως κρύβει τεράστια αποθέματα δύναμης. Από νωρίς θα γνωρίσει…
Κοιταγμένα σήμερα τα πρόσωπα στις φωτογραφίες που δημοσίευαν οι εφημερίδες της εποχής θυμίζουν τα πορτρέτα μιας πολυάνθρωπης οικογένειας. Αμέσως ανιχνεύεις αμέτρητα κοινά χαρακτηριστικά σε αυτούς τους εντελώς άσχετους μεταξύ τους…
Η Φιγαλία άνοιξε την ομπρέλα της κοιτάζοντας με την άκρη του ματιού τον Σωτήρη. Τα βλέμματά τους διασταυρώθηκαν, συμφώνησαν, βγήκαν από το χαγιάτι κι εκείνος έχωσε το κεφάλι κάτω από…
Ι Νʼ ακούς πάντα Νʼ ακούς το μεγάλωμα της νύχτας Νʼ ακούς των χεριών τον ψαλμό το ξεκόλλημα της πέτρας απʼ τον τοίχο Νʼ ακούς το φυτό που τρίζει το…
Η πρωτεϊκή φύση της φαντασίας που παράγει την Τέχνη είναι η ίδια που προκαλεί και την υπέρβαση της Επιστημονικής σκέψης (η Τέχνη ανοίγεται στις άπειρες εναλλακτικές πραγματικότητες της ζωής, η…
Δεν έχω καταλάβει ακόμη, γιατί οι μεγάλες Χριστιανικές εορτές είναι συνυφασμένες με γενοκτονίες. Τα Χριστούγεννα κλαυθμός και οδυρμός στα γαλόπουλα, το δε Πάσχα στ’ αρνάκια. Λες κι ο Χριστός ήρθε…
Σαν μαύρο άγγελο στο χιόνι το λευκό Σήμερα σε είδα, Και κρυφό δεν μπορώ να κρατώ, Πως είσαι θεϊκή σφραγίδα. Τέτοιο παράξενο αποτύπωμα- Σαν δώρο απ’ τον ουρανό- Που,…
Κεφάλαιο Τέταρτο Όπου ο Άχβαχ Χάνει την Ουρά του και ο Πουφ την Βρίσκει Ο Άχβαχ, ο γκρίζος γέρο γάιδαρος, στεκόταν ολομόναχος σε μια κατάξερη γωνιά του Δάσους,…
Η ΑΡΚΟΥΔΑ Ωχ, μη μου πατείς έτσι το στήθος και δεν μπορώ. Κάτω τα ποδαράκια σου. Κάτω, λέω. Έτσι. Γουργουρίζεις τώρα ή με φουχίζεις ή και τα δυο μαζί;…
Κορίτσια με την ποθοπλάνταχτη, γλυκιά λαλιά Δεν με κρατάνε πια τα μέλη μου Μακάρι να ’μουνα γλαρόνι που πετά Στο ανθισμένο κύμα με τις αλκυόνες Με άφοβη καρδιά, ρόδινο- θαλασσί…
