Βάννα Πασούλη: Ένα ποίημα
ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ Πῶς νά μιλήσω με τά δένδρα τή γλῶσσα τῆς ὑπομονῆς ἐγώ, πού δέν ὑπέμεινα μήτε γιά ἕνα καλοκαίρι τόν δίκαιο ρυθμό τοῦ οὐρανοῦ; …
ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ Πῶς νά μιλήσω με τά δένδρα τή γλῶσσα τῆς ὑπομονῆς ἐγώ, πού δέν ὑπέμεινα μήτε γιά ἕνα καλοκαίρι τόν δίκαιο ρυθμό τοῦ οὐρανοῦ; …
Μελάνι Νύχτα Κλείνεις το φως και όλα συνεχίζουν να υπάρχουν Ορφανά όπως εσύ στο διπλανό δωμάτιο. Έξω Το σπλαχνικό σκοτάδι Μελάνι νύχτα χύνεται Ωκεανός ενώνοντας Νεκρούς και ζώντες, ζώα και…
Να μερικές παλιές "νέες" χρονιές! Μεταγράφω εδώ τις αρχές των Ιανουαρίων από ΟΛΑ τα περισωθέντα «επιτραπέζια ημερολόγιά» μου του περασμένου αιώνα. Ναι, κι αυτές τις καταγραφές τις θεωρώ Πρώτη Ύλη. …
Η Μαντάμ Σιλένα απαντά σε απορίες αναγνωστών επί λογοτεχνικών θεμάτων, θεμάτων τέχνης κ.ά Σεβαστή μου μαντάμ Σιλένα Τυγχάνω Ρομά εξ Αβησσυνίας, πλην ευσεβής χριστιανός ορθόδοξος, βίγκαν, συγγραφέας έντεκα (11) μονογραφιών…
Σπάνια ένα βιβλίο είναι τόσο αφοπλιστικό ως προς την ειλικρίνεια έναντι της πραγματικότητας και την εντιμότητα έναντι της αλήθειας σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, όπως το βιβλίο του Ηλία Μαγκλίνη…
Κ. Λουκόπουλος: Το μυστικό Ανήμερα της Υπαπαντής, μια βδομάδα αφότου της ήρθαν τα πρώτα έμμηνα κι ενώ κατέβαινε από τις κορυφές μια αιθέρια ομίχλη, βυθίστηκε μέσα της γυρίζοντας από…
Χρύσα Χρονοπούλου Το μυστικό της Αντίκλειας Θυσιάστηκαν άπειρα πρόβατα, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος στον Οδυσσέα για τον Άδη. Όταν άνοιξαν τα σπλάχνα της γης, από μέσα άρχισαν να βγαίνουν…
Φίλοι, συνεργάτες, συνοδοιπόροι, συμπαθούντες και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, σας γνωστοποιούμε ότι το Περί ου μας έκλεισε τα δυο του χρόνια και περπατάει ζωηρά στα τρία! Θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε θερμά…
Την ποίηση τη σέβομαι υπερβολικά: όπως λέω συχνά, τη θεωρώ το μοναδικό μας άλλοθι για την παρουσία μας στον πλανήτη. Και αποφεύγω, όσο γίνεται, να επικαλούμαι το όνομά της επί…
Αυτός ο καλαίσθητος τόμος εκτός από εργαλείο, είναι κόσμημα, αναψυκτήριο και χαρά. Ξέρετε, μιλώ για το βιβλίο ως αντικείμενο φετίχ – που το πιάνεις, το χαϊδεύεις, το μυρίζεις… Μετά το…
Τον Χρήστο Αντωνίου τον γνωρίζω από τα μισά σχεδόν του προηγούμενου αιώνα! Πρωτοσυναντηθήκαμε μάλλον στο φροντιστήριο όταν ετοιμαζόμασταν για το Πανεπιστήμιο. Μετά, με ακολουθούσε (ή τον ακολουθούσα – χωρίς όμως…
Χωρίς αμφιβολία αυτή η ιστορία έγινε κάπου πολύ μακριά από δω, στον βυθό μιας ανάμνησης – λέει ο Έσλιν για μια ιστορία του Ζαν Ταρντιέ, όπως γράφει στο μόττο του…