Ένα κοριτσάκι από πάγο που δεν μπορεί να κοιτάξει τον ουρανό, ένας νάνος ερωτευμένος με τη χρυσαφένια χήνα του, ένας λυπημένος κλόουν στην αναζήτηση κάποιου για να κάνει να…
Και τι δε θα ‘δινα να ταξιδεύαμε κι οι δυο αθώοι, και να γυρνούσαμε αδιάκοπα ολόκληρη τη γη. Εσύ με φόρα στο ποδήλατο κι εγώ να τρέχω πλάι σου, να…
Η Εποχή Συγκομιδής, δεύτερη ποιητική συλλογή του Γιώργου Δ. Γεωργούλα (γ. Ιωάννινα 1974, kagio23@yahoo.gr), αποτελεί το πέρασμα από την εποχή της μαθητείας, από τις μνήμες (του χθες) στην εποχή της δράσης,…
Ποτέ άλλοτε το καθήκον του φιλοσοφικού στοχασμού δεν υπήρξε τόσο βαρύ και τόσο δύσκολο όσο είναι σήμερα. Αυτός, πιθανότατα, είναι και ο λόγος που η εποχή μας σπεύδει να διακηρύξει…
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ Οξύ σπαρακτικό το φως τέλος Οκτώβρη έριχνε πάνω στη σκηνή αιωνιότητα Εγώ η μάνα ο πατέρας στο λιοστάσι Είχαμε μόλις μαζέψει τις ελιές και στέκαμε κι οι τρεις κάτω…
Πάλευα τα σκεπάσματα, πηχτά, βαριά, ν’ αναδυθώ Πάλι, έστω για λίγο Πρέπει να υπάρχει άλλος ένας, ένας ακόμα Σταθμός ανεφοδιασμού, να πάρω ανάσα Σκεφτόμουν - δεν σκεφτόμουν, δεν μπορούσα…
Αχ! Σήμερα θα έπρεπε να κάνουμε τρικούβερτο πάρτι! Συντάκτες, συνεργάτες και αναγνώστες θα τσουγκρίζαμε τα ποτήρια μας, θα αγκαλιαζόμαστε, θα ανταλλάσσαμε ιδέες, θα φλυαρούσαμε χαρούμενα, θα κόβαμε την τούρτα μας,…
«Άντες, πάμε στο δεντρό μας», μου ψιθύρισες στ’ αυτί μόλις σου είπα τα καθέκαστα. (…) Γροίκα εδά το σχέδιό μου. Εγώ, μαθές, γυμνάζομαι κι είμαι εκειά κοντά να την πετύχω…
Η Μαρίνα µπαινόβγαινε σε διάφορες κοινότητες απεξάρτησης, σε πόλεις της Ιταλίας και της Πορτογαλίας, επί τριάντα χρόνια. Προσπαθούσε να κόψει τα ναρκωτικά αλλά δεν τα κατάφερνε. Έµενε καθαρή για λίγους…
ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΝΗΣΟΣ Όνειρα κολυμπάνε με μπρατσάκια πλαστικά Το σώμα τους ορθώνεται γιγάντιο μπροστά τους Μα το άγγιγμα αναριγά σαν πέφτει η σκιά Ενός τρομακτικού γονιού Στα ηλιόλουστα νερά τους. Πιγκουίνος…
Μετανεωτερική ονειροφαντασιά στα χνάρια της δημοτικής παράδοσης, έρρυθμος λόγος με φολιδωτές επαναλήψεις έλικος τινός τεινούσης προς το Φάος το ομηρικόν. Παπαδιαμάντης και Βιζυηνός, Δροσίνης και Παλαμάς, Μυριβήλης και Καρκαβίτσας, μα…
Αγαπούσε τον χρόνο που περνούσε. Πάντα τον αγαπούσε, αλλά το είχε ξεχάσει. Δεν ήθελε πια να είναι όλα τακτοποιημένα. Δεν τον ενδιέφερε πια, ένα σύμπαν που να φαίνεται τέλειο. Ως…
