Ηλίας Ποταμιανός: Alfred Polgar, τρία πεζά
ΑΝΝΑ Η Άννα είναι η οικιακή βοηθός, η κοπέλα, η κοπέλα για όλες τις δουλειές. Την Άννα λέει κανείς Άννα, ενώ η Άννα στην κυρία, στην οποία απασχολείται,…
ΑΝΝΑ Η Άννα είναι η οικιακή βοηθός, η κοπέλα, η κοπέλα για όλες τις δουλειές. Την Άννα λέει κανείς Άννα, ενώ η Άννα στην κυρία, στην οποία απασχολείται,…
(....) Το σερβίρισμα ήταν εδώ πιο εύκολο απ’ όσο στην βραδινή δουλειά, γιατί οι άνθρωποι δεν κάναν σαν τρελοί. Ήταν καλά_ ένα κλιμακούμενο, σταθερό, ρεύμα πελατών. Του Τζίμμι του πρεσβύτερου…
Κάθε πρωί έπαιρνε τηλέφωνο την ξαδέλφη της, την Ουρανία να την ξεματιάσει. Της μιλούσε ασταμάτητα κι εκείνη την άκουγε υπομονετικά χωρίς να λέει κουβέντα. -Άσε ρε Ουρανία, κάθε μέρα αυτό…
Μια φορά ήταν μια αναρχοαυτόνομη ομάδα απαντήσεων με κοινό σημείο το ότι όλες, σε κάποια δύσκολη στιγμή, για τον άλφα ή βήτα λόγο, είχαν χάσει επαφή με τις ερωτήσεις τους…
…Το συρματόπλεγμα εκτείνεται σε όλο το μήκος του νησιού. Μέσα από το συρματόπλεγμα, βρίσκονται τα άθλια παραπήγματα των προσφύγων. Ένοπλοι φρουροί επιτηρούν τη ρακένδυτη μάζα των μεταναστών που είναι στοιβαγμένοι…
Η Κορίνα (κεντρικός χαρακτήρας του βιβλίου) καλείται να διαχειριστεί έναν αληθινό εφιάλτη μετά από ένα περίεργο όσο και σπάνιο ατύχημα το οποίο την καθηλώνει σε αναπηρικό αμαξίδιο. Προσπαθεί με κάθε…
Δεν υπάρχει ο χάρτης της ιστορίας Ποδοβολητό έξω από τις πόλεις πόθοι έξω από τις πόλεις τα πλουμίδια των ποιητών έξω από τις πόλεις ο ιδρώτας των εραστών έξω από…
Η Ίλζε Άιχινγκερ, η «μεγάλη αουτσάιντερ» της γερμανόφωνης μεταπολεμικής λογοτεχνίας, όπως την αποκαλεί η κριτική, αποτελεί μια σταθερή και επίμονη παρουσία στα γράμματα, από το πρώτο της μυθιστόρημα το 1948…
Η Δανάη, συγγραφέας, παροπλισμένη από τα τραγικά συμβαίνοντα στη χώρα, μα και στο προσωπικό και οικογενειακό της περιβάλλον, με την εισβολή της κρίσης στη χώρα, στην απελπισμένη της προσπάθεια να…
Ο έρωτας ενός καθηγητή προς τον φοιτητή προστατευόμενό του, δοσμένος με τη μεγαλοσύνη που μπορεί να ντύνει τα πράγματα η κλασική λογοτεχνία… Ένα έργο που προκάλεσε αίσθηση στην εποχή του…
Ο μπαμπάς ξετρελαινόταν με τις ταινίες του Γουίνι. Σαν παιδί έκανε όταν τις βλέπαμε. Χειρότερα από εμάς, μπορώ να πω. Και κάθε φορά ανυπομονούσε να δει τι θα γίνει στη…
Από το οπισθόφυλλο: Κι αν σου μιλάω για θάνατο, στον νου μου έχω την αγάπη. Τους βλέπω, αισθάνομαι τα βήματά τους στις πλάκες, ακούω τη φωνή τους στον αέρα. Δεν…