Παυλίνα Παμπούδη: (Από το “Ημερολόγιο του Διπλού Χρόνου”)

24, Τρίτη Συμεών Θαυματοστορείτου   (το όνειρο)   Μαύρο τυφλό χωρίς σφυγμό. Enter.   Σπινθήρας νου.   Υδρόβιο. Πουλί. Θηλαστικό. Μεγάλο, τρομαγμένο τρωκτικό του χρόνου. Save.   Εγκατάσταση συγκάτοικου. Όλων…

0 Comments

Τ. Σ. ΕΛΙΟΤ, ΓΕΡΟΝΤΙΟΝ (1920) Μτφρ.: Παυλίνα Παμπούδη. (απόσπασμα / προδημοσίευση)

ΓΕΡΟΝΤΙΟΝ (1920)   Δεν έχεις ούτε νιότη ούτε γήρας μα και τα δυο, σαν όνειρο σε ύπνο μετά το δείπνο.     (………………..)   Άτονα πηγαινέλα Υφαίνουν τον αέρα. Φαντάσματα…

0 Comments

Henry James: Τι Ήξερε η Μέιζι. Μετάφραση: Σώτη Τριανταφύλλου. Εκδ. Gutenberg

Μετά το διαζύγιο των γονιών της η πεντάχρονη Μέιζι γίνεται αντικείμενο οικονομικού διακανονισμού, δοχείο πικρίας και των δύο, «δέμα» που στέλνεται από τον έναν στον άλλον ανάλογα με το πώς…

0 Comments

Carles Riba: Οι ελεγείες της Μπιερβίλλ (μτφ. Eusebi Ayensa, Νίκος Πρατσίνης). Εκδόσεις Printa / Ποίηση για πάντα

 Μετά την ήττα των Δημοκρατικών στην Ισπανία, ο μεγάλος Καταλανός ποιητής και κλασικός φιλόλογος Κάρλες Ρίμπα (1893-1959) –λαμπρός μεταφραστής του Ομήρου, μεταξύ άλλων, και ο πρώτος μεταφραστής ποιημάτων του Κ.Π.…

0 Comments

Σάντρα Μπακεδάνο Χερ: Ο αόρατος ακροατής. Μτφρ,: Ελένη Σταγκουράκη. Εκδ. Μανδραγόρας / Πορτογαλική πεζογραφία

Οι πρωταγωνιστές, η Μάρτα, ο Μπένιο και ο Μπερνάρδο, ευφυείς και καλλιεργημένοι νέοι, όμως με έναν ιδιαίτερο ψυχισμό, δίνουν την προσωπική τους μάχη καθένας με τον "άλλο" εαυτό, στην κόψη…

0 Comments

Κάποιοι τραγουδούν δίπλα μας. – Ανθολογία Αλβανικής Δημοτικής Ποίησης. Μτφρ.: Θωμάς Στεργιόπουλος, Επιμέλεια: Παυλίνα Παμπούδη. Εκδ. Ροές / Ποιητές του Κόσμου

Όταν ξεφυλλίζεις τα δημοτικά τραγούδια, δοκιμάζεις ένα αίσθημα αιωνιότητας και απεραντοσύνης. Επιθυμείς να ζήσεις, να ερωτευτείς, να γεννήσεις παιδιά, να γίνεις μάνα, πατέρας, γαμπρός, να πας στον πόλεμο, να γυρίσεις…

0 Comments

Όσκαρ Ουάιλντ: Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ. Μτφρ.: Άρης Αλεξάνδρου. Εκδόσεις Γκοβόστης

Η προσωπικότητα του Ντόριαν Γκρέι είναι ένας συνδυασμός τόσων αντιθέσεων που μετά βίας μπορούμε να τις καταλάβουμε. Είναι καλός και συγχρόνως κακός· όμορφος και συγχρόνως ειδεχθής· αψεγάδιαστος και συγχρόνως τρομερά…

0 Comments

Τ. Σ. ΕΛΙΟΤ: Η Τετάρτη της Σποδού (απόσπασμα). Μτφρ.: Παυλίνα Παμπούδη

Δέσποινα, τρεις λευκές λεοπαρδάλεις κάθισαν κάτω από μιαν άρκευθο Καθώς η μέρα δρόσιζε, έχοντας πια χορτάσει Από τα πόδια το συκώτι μου και την καρδιά κι ό,τι περιεχόταν Στον κούφιο…

0 Comments