Στέλλα Δούμου: ένα ποίημα

Να σερβίρω το αίμα κύριε;    Πόντιουμ υπορρήτων η διεθνής αιώρα Η άδικη κατάρα είναι προμελετημένη Νύχια επάνω στα τραπέζια Το δελτίο καιρού μονόδρομος Καθώς και οι αγγελίες ευρέσεως ευρυθμίας…

0 Comments

Στέλλα Δούμου: Ένα ποίημα

Ανιχνεύτηκαν ρυτιδώσεις χωροχρόνου   Μπορώ κι εγώ να σου πω ότι Μακρυά από το σάλιο τ' ουρανού Αιώνες μαθουσαλίζουν τα βουνά Μ' αχαρακτήριστη αντοχή. Λεμόνια πηδούν στην ακύμαντη θάλασσα Την…

0 Comments

Στέλλα Δούμου: Δυο ποιήματα

Juliette has a gun   Φρυκτωρίες πυγολαμπίδων που φέγγουν μύθους Στίλβει το γιασεμί στης νύχτας τον Καιάδα. Πάλι στο μπαλκονάκι σου Τζουλιέττα υδραργυρίζεις Κι εγώ, διαγώνια με υφαίνω στις σκιές…

0 Comments

Στέλλα Δούμου: Δυο ποιήματα  

Blue Lazarus   Σου είπα να με περιμένεις, τι βιασύνη ήταν αυτή; Πήγες και πέθανες! Τώρα πρέπει να σε ξυπνήσω απ’ τον ξύλινο ύπνο. Με κάτι να σε δελεάσω. Γιατί…

0 Comments

Στέλλα Δούμου: Δυο ποιήματα

Dolorosa Στα σκαμνάκια προσευχής η ισορροπία είναι εύθραυστη Η στόφα τους είναι τριμμένη Αποκαλύπτοντας έναν πνεύμονα από καρφιά Δίπλα,το κρεβάτι θάλαμος προσεδαφίσεως Μια δυστοπία αναγκαία Ώστε το σώμα να εισπνεύσει…

0 Comments