Μακαρίζω την τύχη σου, τζίτζικα, που δροσιά λιγοστή μόλις πίνεις απ’ των δένδρων τα φύλλα, τραγουδάς βασιλιάς σαν να ήσουν. Και είν’ όλα εκείνα δικά σου όσα βλέπεις σε αγρούς…
Η πρώτη ποιητική συλλογή Με τον Άγγελο Αρόρα με συνδέει σχέση δασκάλας και μαθητή, σχέση ιερή που αναπτύχθηκε στην αίθουσα διδασκαλίας του Ιδρύματος το οποίο στεγάζεται στο σπίτι του επιφανούς…
Στη μνήμη της στέλνω ένα απόσπασμα από το κείμενο με τίτλο «Η Ολυμπία Καράγιωργα και τα σπάνια πουλιά της ποίησης», που δημοσιεύτηκε στο αφιερωματικό για την Ολυμπία τεύχος 23 (Χειμώνας…
Στὴ μνήμη τῶν ἀθώων θυμάτων τῆς πρόσφατης ἀνείπωτης τραγωδίας, ποὺ μετέτρεψε τὰ νερὰ τῆς θάλασσάς μας σὲ ἕνα ἀπέραντο κενοτάφιο ψυχῶν, παρατίθενται στὴ συνέχεια ἕξι ἐπιτύμβια ἐπιγράμματα ἀπὸ τὸ ἕβδομο…
«Ο προσωπικός Κεραμεικός της Ανθούλας Δανιήλ» Ίσως η λέξη γράφω να είναι ηχομιμητική συνύπαρξη του ουρανικού γράμματος γάμμα με το υγρό ημίφωνο ρω και πιθανόν να παραπέμπει στον ήχο…
Στον θόρυβο που έχει ξεσπάσει σε σχέση με την καταγωγή της Κλεοπάτρας μια έγκυρη απάντηση μπορεί να δώσει ο Καβάφης, ο οποίος ας μην ξεχνάμε ότι αυτοπροσδιορίζεται σε βιογραφικό του…
Μνήμη Κικῆς Δημουλᾶ Καθὼς κάνουμε τώρα ταμεῖο, —κλέβω τὸ ὕφος καὶ κάτι ἀπ’τὴν τόλμη τῆς Τέχνης σου— ἕνα μπὰρ βλέπω νά ᾿ χει γιὰ σένα ἡ ποίηση στήσει στὴ…
ΟΤΑΝ ΘΥΜΩΝΕΙ Η ΣΑΠΦΩ σκιδναμὲνας ἐν στήθεσιν ὄργας μαψυλάκαν γλῶσσαν πεφύλαχθαι «ὅταν ἡ ὀργὴ τὰ στήθη σου ταράζει, ἀπὸ τὴ γλώσσα, ποὺ σὰν σκύλος ὑλακτεῖ, φυλάξου.» …
ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΤΑ ΚΑΝΕΛΛΑ Ἐπιτύμβιο γιὰ ζῶα δὲν ἔχω ἕως σήμερα γράψει˙ —ἡ ποιήτρια δὲν εἶμαι τῆς Τεγέας ἡ Ἀνύτη νὰ θρηνῶ, ὅπως πρέπει, τῆς φύσης τὰ πλάσματα—…
Τὴ θυμᾶστε καθόλου τὴ χάρτινη εἰκόνα στοῦ σχολείου τὸν πέτρινο τοῖχο; τὸ φεσάκι τὸ κόκκινο, τὰ μαλλιὰ τὰ λυμένα στοὺς ὤμους, τὰ γαλήνια ὁλόμαυρα μάτια ἁγίου ποὺ μὲ θλίψη κοιτοῦν…
ΣΚΗΝΗ ΠΑΣ Ο ΒΙΟΣ Ἂν μοιάζει, καθὼς λέγαν οἱ παλιοί, σκηνὴ θεάτρου ὁ βίος, κι ἂν εἴμαστε, ὅλοι οἱ ἄμοιροι θνητοί, καὶ θεατὲς καὶ ἠθοποιοὶ σ’ ἕνα παγκόσμιο θέαμα,…
Ἡ θεια-Ἀχτίτσα τὰ Χριστούγεννα Κι ἂν σήμερα ὅλοι ἐμεῖς, τῆς παλαιᾶς παιδείας μετασχόντες, ζοῦμε ἀναπάντεχα ἐμπρός σὲ μιὰν ὀθόνη συνεχῶς, –μιὰ νέκυια περίεργη τῶν ζώντων μὲ τοὺς ἀνθρώπους σὰν…
