Βαγγέλης Φίλος: Ένας περίπατος στο δάσος
Ένας περίπατος στο δάσος —Κάτω τα μολύβια! Η εντολή ήχησε τελεσίδικη. Ωστόσο δεν ήξερα σε τι με αφορούσε, γιατί εγώ χάραζα σ' ένα ξύλο γράμματα, μ' ένα λεπίδι,…
Ένας περίπατος στο δάσος —Κάτω τα μολύβια! Η εντολή ήχησε τελεσίδικη. Ωστόσο δεν ήξερα σε τι με αφορούσε, γιατί εγώ χάραζα σ' ένα ξύλο γράμματα, μ' ένα λεπίδι,…
Και να που μείναμε μόνοι εγώ και η πέρα θάλασσα του μυαλού μου. Τα εξωτικά μου παραμύθια σήκωσαν πάλι τον αετό μου. Για μια στιγμή ξεχάστηκα, νόμισα πως μπορώ ξανά…
ΑΝ Αν σ' έλεγαν Άννα, Μαρία, Άννα Μαρία, θα άκουγες την φωνή μου. Γιατί στο όνομα που έχει, α, στήνουν φωλιά την άνοιξη τα χελιδόνια, η αγάπη. …
Η νύχτα Δωσ' μου το χέρι σου. Είναι επίμονη η νύχτα. Λόγια λιπόσαρκα. Γιατί έφυγες; Η Απουσία. Δεν έχει σχήμα, δεν έχει μορφή. Άηχη Μνήμη! Λευκό σεντόνι. Ποιος σκέπασε τη…
Αυγουστιάτικο Όσο πλησίαζε η δεκάτη τετάρτη του φεγγαριού, εσύ σίμωνες. ώσπου λύθηκε η ψυχή και γείραμε στην ανάμνηση ν’ αγκαλιαστούμε.
Ουδείς, ούτε η υποψία του. Ουδεμία, ούτε το άρωμά της. Ουδέν, ούτε το σήμαντρο. Μια μελανή οπή το ποίημα και η ϕυγή αδύνατη όσων εισήλθαν. Ούτε το ϕως,…
Και τότε χτύπησε το σφυρί κι ακούστηκε ο τελεσίδικος ήχος. Κι όλοι, όσοι κρατούσαν την ιαχή της νίκης ανάμεσα στα δόντια, στέναξαν. Κι απίθωσαν τα σπαθιά· και λυπήθηκαν. Και ήταν…
Ήρθε μία βροχή, θεία βροχή. —Ησύχασε πια, μου ψιθύρισε, κοιμήσου! Κι εγώ κοιμήθηκα· και ύστερα, ξύπνησα σ' άλλον ουρανό, χαρούμενο. —Αναστήθηκε ο Εσταυρωμένος; ρώτησα. —Αιώνες πριν, μου απάντησαν. —Και πού…
Η πράσινη σιωπή Όταν διαβάσεις αυτό το ποίημα, εγώ θα λείπω. Μην πάει ο νους σου στο κακό, χειρότερο απ' ό,τι μου 'λαχε δεν θα συμβεί. Ίσως να κολυμπώ…
—Μπορούμε ν' αρχίσουμε! Ο επικεφαλής είχε την έκφραση του αποφασισμένου. Όμως καθώς διέγνωσε τον αδιόρατο δισταγμό μου, ρώτησε δήθεν αδιάφορα. —Λείπει κανείς; —Όλοι, ήθελα να φωνάξω, αλλά σήκωσα το κεφάλι…
Τρία ανέκδοτα ποιήματα Ξέρει κανείς; Ξέρει κανείς να μου πει, από πού έρχομαι; Ξέρει κανείς να μου πει πού βρίσκομαι και πού πηγαίνω; Εγώ το μόνο που…