Βάλτερ Πούχνερ: Σκέψεις για μια πολιτική ηθική
Μέσα στην τύρβη, που ονομάζουμε «ζωή», αναδύεται κατά διαστήματα, αλλά επίμονα, η ιδέα να μείνω, όσο μου δίνεται η δυνατότητα, καθαρός. Η λέξη είναι εδώ συνώνυμη με την ολόκληρος και…
Μέσα στην τύρβη, που ονομάζουμε «ζωή», αναδύεται κατά διαστήματα, αλλά επίμονα, η ιδέα να μείνω, όσο μου δίνεται η δυνατότητα, καθαρός. Η λέξη είναι εδώ συνώνυμη με την ολόκληρος και…
Δύσκολες σκέψεις Το τίποτα δεν είναι απλώς η απουσία του κάτι το άπειρο δεν είναι απλώς το παραπάνω απ’ το ασύλληπτα πολύ το κενό δεν είναι μόνο ο χώρος που…
Κάθε σώμα κάπου ανήκει Kάθε σώμα κάπου ανήκει κάθε δέντρο μέρος από τοπίο ρίζα και ομφάλιος λώρος ο ιερός σπόγγος της μνήμης το παιδικό μάτι καθρέφτης στου μυαλού μας το…
Στη λογοτεχνική κριτική, ίσως και στη μουσική, συχνά δεν αναφέρεσαι αποκλειστικά, καμιά φορά και καθόλου, στο έργο που σχολιάζεις, αλλά προσπαθείς να αρθρώσεις, να…
Ο μέγας εγκλεισμός Και λέγαμε πως έτσι θα συνεχίσουμε βαριόμασταν κιόλας την επανάληψη και ήταν ο αιφνιδιασμός απόλυτος το αναπάντεχο με μια σπαθιά μας άνοιξε τα πλευρά στην πανοπλία το…
Κάποτε ο άνθρωπος... δεν ξεχώριζε από το ζωικό βασίλειο και αισθανόταν ένα με τη φύση και το κοντινό περιβάλλον του. Τα όρια μεταξύ ανθρώπου και ζώου ήταν μεταβλητά και…
Ο ενθουσιασμός βρίσκεται στην αρχή πολλών πραγμάτων. Στην αρχή του έρωτα, της τέχνης και της επιστήμης. Ο έρωτας ξεκινάει με το ξάφνιασμα, το θαυμασμό, τον ενθουσιασμό. Όπως και η τέχνη…
Το ανθρώπινο χιούμορ έχει πολλές εκδοχές. Άπειρες. Από την ανελέητη γελοιοποίηση και την μοχθηρή κακεντρέχεια έως τη σάτιρα και την παρωδία, και από εκεί στη συμπονετική ανάδειξη των αδυναμιών,…
Ι Μάγισσες και μαΐστρες νυχτιάτικα στήσαν χορό με επωδές και ξόρκια, φίλτρα κι αμποδέματα της αγελάδας το αίμα το γάλα του φεγγαριού πίνουν και βρίζουν, κοροϊδεύουν και ασχημονούν η πανσέληνος…
Breton Αν έχεις όρεξη μη σταματήσεις πάρε αμέσως το μολύβι σου και γράψε ό,τι σου κατεβεί μην πάρεις καν μια ανάσα σαν τον αέρα είναι η έμπνευση ρούφα τον…
Η ιστορία δεν προβλέπεται. Μάταιες είναι οι προφητείες, ανεδαφικές οι ουτοπίες, οι αλλαγές απρόβλεπτες, το άγνωστο πάντα ένα βήμα μπροστά απ’ το γνωστό. Κι όσο μεγαλώνει το γνωστό και…
Ραββί, γιατί βρίσκομαι εδώ; Εγώ δεν ήθελα να ζήσω του σύμπαντος η μήτρα άωρο με απέβαλε κι άσπλαχνα η ευσπλαχνική μ’ έστειλε στη ζωή Αλλά δεν ήμουν σαν τους άλλους:…