Αύριο, λέξεις στην παλιά βαλίτσα Φθινόπωρο ήταν, αρκετές δεκαετίες πίσω. Έβρεχε. Το νοτισμένο χώμα είχε πάρει να μυρίζει πεύκο και κάπου μακριά προς το δάσος ένα μόνο κομμάτι ουρανού…
Η προσφυγιά της νύφης Άνθιζαν κυκλάμινα κάτω από τις παχιές στρώσεις των φύλλων και οι παλιοί καημοί στο χείλος του γκρεμού μιας ξεθωριασμένης θύμησης στη μακριά απλή φούστα του…
Λασίθι, ένα βαθύ, χτιστό πηγάδι ο τόπος, μα δεν είναι μόνο αυτό, είναι και μια μεγάλη νερομάνα στο πιο ψηλό δώμα της Κρήτης. Οροσειρές και λόφοι σε κύκλιο χορό, να…
