Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης ταξιδεύει εις το Υπερπέραν με όχημα άλλα γλωσσικά ιδιώματα, όμως όσο κι αν παραλλάσσει ο κώδικας, η ουσία πάντα ίδια μένει: η ανθρώπινη κραυγή ενάντια στον θάνατο,…
Ο ποιητής Αντώνης Σανουδάκης σχολιάζει σοβαρά την «Ημέρα της γυναίκας» με διάθεση όμως χιουμοριστική, όπως μας ήταν γνωστή από γελοιογραφίες σε παλαιότερα έντυπα. Το ποίημα Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΊΚΑΣ…
(H περίφημη, τρυφερή συνάντηση ΄Εκτορα και Ανδρομάχης, από τις ωραιότερες σκηνές της Ιλιάδας) Σχ. 1 «΄Αμοιρε, αυτή σου η ορμή θε να σε καταστρέψει και δεν λυπάσαι το μωρό…
Σε προηγούμενο άρθρο μου έγινε λόγος για συλλογική προσποίηση και πολιτισμική σκηνοθεσία, σε σχέση με τον φολκλορισμό και τον τουρισμό. Μολοντούτο τα φαινόμενα αυτά είναι συστατικά στοιχεία του παραδοσιακού λαϊκού…
Ποιητικό αξίωμα "Τέτοια Γυναίκα του Βίου Αξίωμα/ από Σάρκα και Χρυσάφι Όμορφη στ' Αλήθεια" Πωλ Ελυάρ Να μιλήσω γι' Αγγέλους στην εποχή μας; Το κρασί μου…
Η απόδραση της Ποίησης Ποιητές πλήθος από ποιητές εκδίδουν, διαβάζουν με μάτια υγρά στο λιγοστό αλλά φιλότεχνο κοινό τους περίτεχνες και, κυρίως, πρωτότυπες, όσο πιο πρωτότυπες γίνεται,…
Έτσι το πίστευα Έτσι το πίστευα όταν ασάλευτα τα δέντρα πως ανεμόμυλοι τον άνεμο αλέθουν κι η αλεσμένη του φωνή στις πέτρινες τετράποδου τις πλάτες μοιρασμένη ισόποσα για να…
Ημιτελές άγαλμα ή Τέχνης εγκώμιον Τι να ‘θελε ο γλύπτης να βγάλει απ’ τα σπλάχνα της πέτρας με τη σμίλη του χρόνου; Λίγα φτερά μόνο λάξεψε κι εκείνες τις…
ένα ποίημα σπίθα, κι' έπειτα χτυποκάρδι, ξεπετάχτηκε ειρμός, πηγαία αγωνία, επιζητά αποτύπωση, προτού χαθεί στις ατέλειωτες στροφές της σκέψης, μόνο που θέλει ακρίβεια, κι η ακρίβεια είναι λεύτερη…
Ποίηση καημός Η ποίηση / οπλή αλόγου / μου πάτησε την καρδιά -τώρα / πώς θα πηδήσω σ' άλλη αιωνιότητα // (Γιάννης Δάλλας, Κιγκλιδώματα, 1956). ******************* 1. ΡΟΠΤΡΟ …
Crash test Σκεπάστηκε με μαύρο πέπλο η Άνοιξη μαύρα φόρεσε η πρώτη του Μάρτη μπήκε τραγικά τόσο που να μην το χωράει νους ανθρώπου γέμισε χώμα και δηλητήριο…
ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ Ο θάνατος σου περιβάλλει τα άκρα μου στέκομαι ξένος στο χορτάρι του χρόνου. Τα σπλάχνα μου σκάβει βροχή κάθομαι στο παγκάκι σκύβω το πρόσωπο γίνομαι άγαλμα που…
