Οικολογικές, κοινωνιολογικές, υπαρξιακές και ερωτικές αναζητήσεις στο ποιητικό έργο Βάθος Ουρανού του Γιάννη Στεφανάκι «Απορριμμάτων∙/ απελπισίας κάδος/ και ευμάρειας/ Χρόνος άχρονος,/ αλήτης πεισματάρης∙/ θεός στο βάθος/ Η λύρα κλαίει:/…
Το υλικό σώμα της λέξης Από τις άυλες μορφές τέχνης, η ποίηση είναι η πλέον συμπαγής· πιο σωστά, ίσως, έχει τη δυνατότητα να είναι η πλέον συμπαγής, με δεδομένο ότι…
Η Α-γωνία του ‘Ερωτα Και μετά το άγχος θανάτου που κατέκλυσε την ανθρωπότητα μέσα στην πανδημία ο έρωτας χρειάζεται να ξαναπάρει τα ηνία. Να επικρατήσει η αινιγματική ορμή της…
Στο πλαίσιο του εορτασμού 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 εκδόθηκε πρόσφατα, με τον παραπάνω τίτλο, από την κυρία Δήμητρα Στασινοπούλου – έκδοση ιδιωτική – ένας καλαίσθητος τόμος,…
Μυθιστόρημα σαν παραμύθι Το μυθιστόρημα Αρσάμης της Περσίας (εκδ. Βακχικόν) του Αντώνη Ξυραφά (Αθήνα, 1974) μοιάζει με παραμύθι, μπορεί όμως να είναι παραμύθι. Αφορά κάποιον ευγενή που είχε…
« Όλα τα γεγονότα και οι άνθρωποι που περιγράφονται στο παρόν βιβλίο είναι πραγματικοί. Η φαντασία βοήθησε ελάχιστα, κυρίως στο να θολώσει την ταυτότητα των συνυπαίτιων, οι οποίοι έχουν φύγει…
Δεν υπάρχουν παιδιά να σκαρφαλώνουν τοίχους για να το σκάσουν από το σχολείο. Κανένας αγαθός ανθρώπινος δεσμός φιλία να πιάνει από απλές λέξεις. Δεν υπάρχουν πέτρες για να πετάξεις πέτρες…
Η ώρα της νύχτας Ευτυχία, μοναξιά, δόξα αυτά θα ΄θελες απ΄ τη ζωή μα η μοναξιά την ευτυχία καταβρόχθισε κι η δόξα θα’ ρθει μετά τον θάνατο, σαν την…
ΧV. Πρελούδιο στο Βερντέν «Το λυρικό όραμα του πολέμου που είχε βοηθήσει τους άνδρες να ξεκινήσουνε, δεχόταν ένα προδοτικό ταρακούνημα που το έκανε να τρεκλίζει. Ο πόλεμος έπαιζε στους πολεμιστές…
Για την Μαρία, τον Γιάννη και τον Βαγγέλη Στην μνήμη του Γιώργου Ξάπλωσε κάνα δυο φορές και ξανασηκώθηκε έκανε σαν να μην είχαν περάσει οι προηγούμενες ημέρες με τα…
ΤΩΝ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΤΥΡΑΝΝΩΝ (ο ενιαυτός της αναρχίας) Αμέσως μετά την επιστροφή του, ο Καραμανλής αντιμετώπισε μια κατάσταση «δομικού και θεσμικού…
Χήρεψε σχετικά νέος. Έμεινε μόνος και κακομοίρης, να κουτσομαγειρεύει καμιά φορά, αλλά κυρίως να τρώει στην ταβέρνα-καφενείο στο λιμανάκι, μαζί με άλλους καναδυό μαγκούφηδες ή περαστικούς και μαζί με όλους…
