Nesuno, λέει ο Ιταλός της παρέας Αυτός είναι ο τίτλος, μακρός και παράξενος. Και αναρωτιέμαι. Μήπως ο τίτλος σημαίνει πως θα έπρεπε να ξέρει και θα έπρεπε να κλαίει…
Ἀγαπημένη μου Γιώτα, σοῦ γράφω αὐτὸ τὸ γράμμα δίχως χαρτιὰ καὶ δίχως σημειώσεις, ὡς ἀναγνώστης ἀνεπαρκής, ἐνίοτε εὐαίσθητος. Μὲ μεγάλη χαρὰ πῆρα στὰ χέρια μου τὴν καινούργια σου ποιητική…
Το μυθιστόρημα του Ντυμπουά, ένα μεστό, βαθιά ανθρώπινο κείμενο ταξιδεύει τον αναγνώστη σε διαφορετικά γεωγραφικά, κοινωνικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα ακολουθώντας τη μετακίνηση του χαμηλών τόνων κεντρικού ήρωα και αφηγητή…
Τέσσερις είναι όλες οι ιστορίες που αφηγούμαστε: ένας πόλεμος, μία επιστροφή, μία αναζήτηση και μία θυσία (Μπόρχες) Αν πράγματι ισχύουν όσα λέει ο Μπόρχες τότε ο Δημήτρης Χριστόπουλος …
Η χαρά της θέασης της λεοπάρδαλης του χιονιού, της βασίλισσας των πανθήρων, ένα είδος που ολοένα μειώνεται, οδηγεί μια παρέα τεσσάρων ατόμων στα υψίπεδα του Θιβέτ, σε υψόμετρο 5000 μέτρων,…
ΣΤΟΥΣ ΠΕΝΤΕ ΔΡΟΜΟΥΣ στον Ν. Ζάχο Η Τσουμι-τσα-μάτσου! Σταματούσαμε το παιχνίδι, όταν κάποιος από μας την εντόπιζε να έρχεται κατά τη γειτονιά μας από το πουθενά, ζωσμένη το…
ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΔΕΙΠΝΟ Παραδοσιακό εορταστικό δείπνο Με όλο τον θίασο επί σκηνής Τέσσερις γενεές Μέσα στο σκοτάδι του ’70 ή του ‘80 Μόνο που δεν το ξέραμε Κρεμασμένοι από μύθους…
ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΙ ΟΙ ΦΟΝΙΣΣΕΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ… Ζεστό απομεσήμερο καλοκαιριού. Κάγκελα παντού, στα παράθυρα… στο πρόσωπο… οι σκιές τους αποτυπώνονται στο δέρμα, ιδιότυπες σφραγίδες ταυτότητας, της ζωής που έμεινε απέξω…
ΜΗΝ ΞΕΓΕΛΙΕΣΑΙ Μην ξεγελιέσαι, Τα χιόνια στόλισαν τις βουνοκορφές Μόνο και μόνο για να δεις πόσο απάτητες είναι. Στη ματιά σου μόνο επιτρέπεται να τις ακουμπάει Για να παγώνει…
ΑΓΩΝΑΣ Ξημερώματα Σαββάτου με ψιλόβροχο η Ναταλία κατεβαίνει την Αγγελάκη και στρίβει στην Εγνατία. Φορά μια κουρελού πάνω από την πλεκτή μαύρη ζακέτα της και κουβαλάει με κόπο μια…
ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΜΙΣΟ ακόμα θυμάμαι τη μικρή γωνιά της "αγάπης" το κουρασμένο κρεβάτι ένας κόσμος -απόκοσμος- σαν έλειπες στρίμωχνα ένα κορμί και μία σκέψη στο μισό -μισώ- …
Η αληθινή διαδικασία, για τη συνειδητή σχέση του ατόμου και του συνόλου με την ουσία της Πραγματικότητας, αρχίζει συνήθως από κάποια επώδυνη συνθήκη ή τραύμα που δεχόμαστε και αντιπροσωπεύει ένα…
