Φωτεινή Κονταργύρη: Ένα ποίημα
Η μπάλα Ένας μεγάλος κύκλος πρόβαλε με χαρά Ξαφνικά μάλλον Από το πουθενά δεν λες καλύτερα; Ωραία ήταν! Και μετά μικρά κυκλάκια φάνηκαν Το ένα μέσα στο άλλο Ομόκεντρα…
Η μπάλα Ένας μεγάλος κύκλος πρόβαλε με χαρά Ξαφνικά μάλλον Από το πουθενά δεν λες καλύτερα; Ωραία ήταν! Και μετά μικρά κυκλάκια φάνηκαν Το ένα μέσα στο άλλο Ομόκεντρα…
Ομηρικός μύθος ο ευπώλητος Συνηθισμένες ιστορίες, τόσο γνώριμες, όλο θανάτους και παλικαριές, θεούς που οργίζονται, θνητούς που πάντα σφάλλουν κι ένα ταξιδευτή-αρχηγό που γύρισε, δόξα γεμάτος και μονάχος, για…
Στις αρχές του 19ου αιώνα, για την ακρίβεια το 1802, που η γοτθική αρχιτεκτονική και γενικότερα κάθε στοιχείο του θρησκευτικού Μεσαίωνα πίστευαν ότι…
Μια γυναίκα αφηγείται τη ζωή της. Η Τασούλα -γεννημένη σε επαρχία, λίγες δεκαετίες πριν το τέλος του 20ου αιώνα- θα μπορούσε να είχε ζήσει…
"Κουρασμένοι άνθρωποι. Λάμπες που αργοσβήνουν. Στραγγισμένη ζωή. Κατάχρηση φωτός. Στο σκοτάδι (ελπι)ζουν". Εικοσιπέντε ποιήματα, μικρά σε φόρμα, λόγος λιτός και κοφτός. Ο Αλέξανδρος Στεργιόπουλος στην "Ευστοχία υλικού" είναι ιδιαίτερα λακωνικός,…
Ο Γεώργιος Δροσίνης (1859-1951) ανήκει στους ποιητές της γενιάς του 1880 ή αλλιώς της Νέας Αθηναϊκής Σχολής ή, απλώς, της γενιάς του Κωστή Παλαμά. Ήταν η γενιά του δημοτικισμού και…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΓΗ; Ξημέρωμα η ψυχοκόρη Σάρα ντύνεται Φορά την μπλε της πουκαμίσα και την παλιά με τα κεντίδια Την μια πάνω στην άλλη Τυλίγεται στο…
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Όταν απομακρυνθείς από τα Ελληνικά Δεν σου μένουν πολλά εφόδια Μετακινείσαι το πολύ ως τον Μεσαίωνα Μα όποια πέτρα κι αν σηκώσεις εκεί Δεν γλυτώνεις από…
Αδέρφια, Ναι, δεν υπάρχει παγκόσμια Ειρήνη. Ναι, υπάρχει παγκόσμιος και διάχυτος φανατισμός και ρατσισμός. Και μάλιστα εκεί όπου δεν το περιμένεις. Ναι, εκατομμύρια πεθαίνουν από την πείνα. Και άλλα τόσα…
Σαν την τετράχρονη δεσποινίδα, που αρέσκεται να δοκιμάζει τις γόβες της μάνας της. Έτσι μου μοιάζουν τα μικρά θέατρα, που επιχειρούν να παραστήσουν τους θεατρικούς οργανισμούς. Αν-ισορροπούν πάνω στα ψηλοτάκουνα…
Ο πατέρας του Ζαν-Πωλ Σαρτρ ήταν ένα από τα ''παιδιά της σιωπής'', γιατί ο δικός του πατέρας -δηλαδή ο παππούς του Ζαν-Πωλ-για σαράντα χρόνια δεν απηύθυνε ποτέ το λόγο στη…
Το δέντρο [1] Κλείνοντας τα μάτια εστίασε σ’ ένα περιδινούμενο σπήλαιο, βαθύτερο κι απ’ το σκοτάδι του κήπου, εκεί όπου το πρώτο δέντρο που πάνω του είχαν κουρνιάσει τα φανταστικά πουλιά…