Ο Πώλ Κλέε έλεγε ότι η γραμμή είναι μία κουκίδα που κάνει περίπατο. Η γραμμή της ιστορίας αποτελείται από κουκίδες. Κάθε…
Ο Μπωντλαίρ έχει την ικανότητα να 'ναι ταυτόχρονα η πληγή και το μαχαίρι …
ΕΞΑΓΓΕΛΟΣ: Η ίδια από μόνη της σκοτώθηκε. Μα από όσα έγιναν τα πιο οικτρά σού λείπουν∙ γιατί δεν ήσουνα μπροστά.…
Μαθητεία Νομίζω ότι η δια βίου μαθητεία νοηματοδοτεί την ύπαρξη. Προϋποθέτει προσήλωση και ταπεινότητα, ανατροφοδοτεί το πάθος και την αναζήτηση, αναγνωρίζει τις ευεργεσίες του λάθους, αφήνει περιθώρια για αναθεωρήσεις και…
Τα κάστρα αλλά και το Ντεπό, το στοιχειωμένο σπίτι, οι γειτονιές στο Χαριλάου και γύρω απ’ την Ανάληψη- στις ανατολικές συνοικίες της πόλης – εκεί μεγάλωσε κι ο ίδιος ο…
Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στα μυθιστορήματα εκείνα που στηρίζονται στις συναισθηματικές αντιδράσεις ατόμων διαφορετικών ηλικιών μεταξύ τους. Διαθέτουν ένα είδος κυκλικής θεώρησης…
Ο Ανδρέας ο Εμπειρίκος, στο κείμενό του με τίτλο «Του Αιγάγρου», που συμπεριλαμβάνεται στην «Οκτάνα», μιλά για «Τὰ κρύσταλλα ποὺ μαζώχθηκαν καὶ φτιάξαν τὸν Κρυστάλλη». Αυτά τα κρύσταλλα του Εμπειρίκου,…
Το μεθυσμένο πιάνο. Η Νίνα Γιαννοπούλου είναι γιατρός, παράλληλα όμως με το λειτούργημά της ασκεί και το ποιητικό. Το βιβλίο της με τον τίτλο Μήπως είσαι η φλόγα; Είναι…
ΕΙΣΑΙ Ο ΣΠΟΡΟΣ Είσαι ο σπόρος κι εγώ το χώμα σου. Είσαι μέσα μου και βλασταίνεις. Είσαι το αναμενόμενο παιδί. Είμαι η μητέρα σου. Γη, δίνε τη ζεστασιά…
Λίγοι είναι οι άνθρωποι, αν δεν είμαι μόνο εγώ, που θεωρούν το φθινόπωρο ωραιότερη εποχή από την άνοιξη και το καλοκαίρι. Δε θέλω βέβαια να πω με…
"Και με φως και με θάνατο", ακαταπαύστως. Αδιαλείπτως βαδίζουμε σε σπείρα ατέρμονος κοχλία. Χλομά, παγωμένα φεγγάρια φρουροί της νύχτας σε κήπους αγαπημένων, Ικέτες εκπλήρωσης παλιών και νέων προσδοκιών. Σ’…
Κοιτάζοντας γύρω αφουγκράσου το αναπάντητα δοσμένο, την ουτοπία σύλλαβε, αγγίζοντας των σωμάτων τα δελεαστικά αινίγματα. Στο λευκό περπάτα πισωβλέποντας την θάλασσα, πίνοντας του φεγγαριού τα κίτρα. Κι αν σ’ αποσπάσει…
