Παναγιώτης Βούζης: Ένα ποίημα
Καθημερινές συνήθειες Τα παιδιά σου θα φύγουν σε ταξίδι στον Άρη μη γνωρίζοντας ότι σ’ απολύουν την Πέμπτη. Οι γυναίκες των άλλων σε αφήνουν ν’ αγγίζεις τα διάστιχα μέρη…
Καθημερινές συνήθειες Τα παιδιά σου θα φύγουν σε ταξίδι στον Άρη μη γνωρίζοντας ότι σ’ απολύουν την Πέμπτη. Οι γυναίκες των άλλων σε αφήνουν ν’ αγγίζεις τα διάστιχα μέρη…
Σμύρνη 1922 Σεπτέμβρης μήνας και ο νους δεν σταματά να πηγαίνει στις μαύρες μέρες του 1922. Στα γεγονότα που έλαβαν χώρα αφότου το μέτωπο στη γραμμή Κιουτάχια- Εσκί Σεχίρ –…
Για να σκοτώσεις ένα πουλί δεν θες πολλά Αρκεί μια πέτρα, μία ξέστοχη ματιά Αρκεί να μην σ’ αρέσουν τα φτερά Να μην αφήνεις το παιδί σου να πετά …
Όταν κάποιος περήφανος γιος του ανθρώπου επιστρέφει στη γη Που η δόξα δεν τον γνωρίζει, μα τον στηρίζει η καταγωγή Η τέχνη του γλύπτη εξαντλεί την μεγαλοπρέπεια της λύπης Και…
Σιωπηλός, περίκλειστος, υπομονετικός, με τις ελαφρά αγκαθωτές ραβδώσεις του, σχεδόν ατρακτοειδής, αλλά μάλλον φαλλικού σχήματος εν τέλει, ο αγαπημένος μου κάκτος μού δίνει κάθε χρόνο μεγάλες συγκινήσεις με την ανθοφορία…
Τι κι αν του είπα «Πρόσεξε μην κατεβάσεις καμιά σημαία ρωμαϊκή!» Δεν μ’ άκουσε. Στις μέρες μας καλά το λεν οι Κύπριοι: «Απ’ όν ακρώννεται γονιού παραγωνιάς τζοιμάται». Για να…
θυμέ͵ θύμ΄͵ ἀμηχάνοισι κήδεσιν κυκώμενε͵ †ἀναδευ δυσμενῶν δ΄ ἀλέξεο προσβαλὼν ἐναντίον στέρνον † ἐνδοκοισιν ἐχθρῶν πλησίον κατασταθεὶς ἀσφαλέως· καὶ μήτε νικέων ἀμφάδην ἀγάλλεο͵ μηδὲ νικηθεὶς ἐν οἴκωι καταπεσὼν ὀδύρεο͵ ἀλλὰ…
Αυτές οι δύο εκφράσεις του καθημερινού μας λόγου έχουν φθάσει ώς τις μέρες μας από τους αρχαίους χρόνους. Και πρώτα η φράση ἄγω καὶ φέρω (ἄγομαι καὶφέρομαι στην…
Οι διακοπές είναι ευκαιρία χαλάρωσης, γέμισμα μπαταριών κατά τον νεολογισμό της μόδας, ευκαιρία επαφής με τη φύση και, για μερικούς, επισκέψεις σε αρχαιολογικά αξιοθέατα. Χαλκιδική. Αύγουστος. Ευτυχώς, φιλοξενούμενος σε ένα…
Διαβάζοντας αλλιώς... Ελένη Δικαίου Ο τελευταίος Έλληνας της Σμύρνης 1η εκδ. Αθήνα Εκδόσεις Πατάκη, 2018 250σ. σχ. 21x14εκ. ISBN978-960-16-8062-0 «o ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των…
Ένιωθε από μέρες Τη μικρή απόκλιση του άξονα Επέμενε Όλα, σιγά σιγά Τελείως ανεπαίσθητα, Μετατοπίζονταν Έγερνε έξω απ’ τη ζωή Κατά μια μοίρα Μια μόνο μοίρα Άτροπο. Ένιωθε άρρωστος,…
Ασπρόμαυρα πλακάκια γυάλιζαν αυτάρεσκα, λουστραρισμένοι θώκοι κι υποπόδια. Και τα υποκείμενα στη θέση τους, με τη σειρά, σε στοίχιση και συμμετρία. Κανόνες υψηλοί κι αρχές προς αποστήθιση, αλλά και…