Παλιά, κάθε Πάσχα, αφού τρώγαμε το ψητό αρνί, την επόμενη μέρα, την Δευτέρα της Διακαινησίμου, μου χάριζαν τα τέσσερα κότσια, τους αστράγαλους δηλαδή του ζώου. Κι εγώ τα χαιρόμουν έτσι…
ΕΣΤΑΥΡΩΤΑΙ Ο ΕΜΟΣ ΕΡΩΣ* …
Blue Lazarus Σου είπα να με περιμένεις, τι βιασύνη ήταν αυτή; Πήγες και πέθανες! Τώρα πρέπει να σε ξυπνήσω απ’ τον ξύλινο ύπνο. Με κάτι να σε δελεάσω. Γιατί…
Έβρεχε τις τελευταίες μέρες. Λες και μες στα βάσανά μας έπρεπε να προστεθεί και αυτό. Κούραση-περπατούσαμε μερόνυχτα-, φόβος-οι εχθροί μας καταδίωκαν-, ήμασταν σε άγνωστα μέρη και, όπως ο Ξενοφώντας…
Πρέπει να ήμουν στην πρώτη Γυμνασίου, αν όχι στη δευτέρα ,…
Α΄ Δεξιά μου μια αφράτη σαρανταπεντάρα με το βιβλίο της ανοιχτό, και το κεφάλι σκυμμένο σ’ αυτό. Ωραίο πρόσωπο. Σκούρο ταγιέρ, λευκό γιακαδάκι. Η σχισμή ενός πλούσιου στήθους διαγραφόταν…
Ο θάνατος δεν αντέχεται. Είναι κάτι πολύ βαρύ. Η ανθρώπινη ύπαρξη κραυγάζει ότι θέλει να μείνει για πάντα ακέραια και για πάντα παρέα με τους αγαπημένους. Μα ο θάνατος αποσυνθέτει…
3.Ο Κωνσταντάκης Φιλίππου Καλογερής (αδερφός του παππά Σταύρου) που παντρεύτηκε την Ευαγγελία Νικολάου Ζαχά από το Ευπάλιο, έχτισε κάτω από το ρέμα του Αντιβού, δίπατο υποστατικό όλο με τα χέρια…
Όταν ο Μάριος ήταν στη μέση της Α΄ Δημοτικού, ο πατέρας του έμεινε άνεργος και έτσι αποφασίστηκε όλη η οικογένεια να μετακομίσει στο πατρικό σπίτι, στο χωριό. Θα ζούσανε από…
Στην πρώτη παρουσίαση του βιβλίου της Λίζας είχα μια σατανική ιδέα: σκέφτηκα πως θα είχε ενδιαφέρον, αν οι δυο φίλοι που παρουσιάζουν το βιβλίο ενός τρίτου φίλου δεν το κάνουν…
Άρχισε κιόλας να σφυρίζει στα παραθύρια μου να πετάει πέτρες να με τρομάξει να μη χορεύω να μην τραγουδώ. Μα εγώ που σκέφτομαι τους γαλαξίες συνεχίζω να χοροπηδώ να…
Στ’ ακρογιάλια π’ αγάπησα έχω κρύψει μια θλίψη. Σε κοχύλια ανάμεσα Βοτσαλάκια και φύκια. Κομματιάστηκε ο πόνος μου σε πολύτιμα θρύψαλα, απαλά νανουρίστηκε σε νερένια αγκαλιά. Αγκαλιά μου,…
