Συχνά, όταν αναφέρομαι στις σχολικές μου ‘’ανδραγαθίες’’, παραδέχομαι, με σατανική απάθεια θα έλεγα, ότι ήμουν ολέθριος για το σχολείο. Και πράγματι ήμουν, γιατί σχεδόν πάντα οι ταραξίες μαθητές δεν έχουν…
Το εκκλησιαστικό φρόνημα στον Κωνσταντίνο Καβάφη Μεταξύ άλλων εξαιρετικών, τα οποία διαβάζουμε στην εμπεριστατωμένη Εισαγωγή, την οποία υπογράφει ο π. Αθανάσιος Πολύζος, ποιητής, εκτός από λειτουργός του Θεού, και…
Ο κήπος σκιερή ετοιμασία περιεχομένου Τα σκαλιά στρογγυλεμένα σε ακουμπούσαν για να αρχίσεις να νιώθεις Κι όταν έμπαινες στο διάδρομο Χώρος απροσδιόριστος, χρησιμότητα δύο κατευθύνσεων με μια υδρόγειο για…
Παίρνω την ευκαιρία από την καθιερωμένη γιορτή της Εθνικής Αντίστασης (25 Νοεμβρίου) εναντίον των Γερμανών στα χρόνια της Κατοχής, για να γράψω δυο λόγια για το αντιστασιακό ποίημα του Νίκου…
Λιγνή, κλαράκι. Με ατίθασο κατσαρό και μάτι ανήσυχο. Με περίμενε κάθε Ιούνιο στο νησί, εμένα την πρωτευουσιάνα, να συνεχίσουμε τα μυστικά μας από κει που τα αφήσαμε το περασμένο καλοκαίρι. Πήγαινε…
Σταμάτησα να σου γράφω εδώ και δυο χρόνια. Δεν ήθελα, σαν να πείσμωσα ή να μπούχτισα με κάτι , δεν ξέρω … Δεν τα ψάχνω πια κάτι τέτοια , τα…
Μέσα στο πυκνό σκοτάδι σέρνονταν οι οιμωγές. Άνθρωποι αλυχτούσανε σαν σκύλοι. Είχανε μεταμορφωθεί, μαζί κι ο τόπος, γέμισε κόκαλα και αίμα. Βγήκανε τα θηρία και ξεσκίζανε σάρκες τρυφερές και σάρκες…
Φαντασία Τα τείχη του παραλόγου παραμορφώνει η φαντασία μα πίσω δε βρίσκει τι κρύβει η ζωή. Χορεύει στη σιωπή σπάει τη γαλήνη μέχρι να μπερδευτεί στα ίδια της τα…
Η σκοτεινή μιλά για φως ( Στην Γκέτρουντ Κόλμαρ* ) Καθηλωμένη στο σπίτι απ΄όπου δεν βγαίνει κανείς ζωντανός. Το σπίτι ονομάζεται «εβραϊκό» κίτρινο αστέρι σημαδεύει το σπίτι του…
** Επανεκκίνηση τώρα. Γράφω, πίνω, θυμάμαι: τσάι με τζίντζερ και κανέλα. Την πρώτη φορά που το δοκίμασα στην πρωτεύουσα του Βιετνάμ, νόμισα αμέσως ότι υπερίσχυε κατά πολύ η εύκολα αναγνωρίσιμη…
Ο κύριος στο μέσον της πανοραμικής μαυρόασπρης φωτογραφίας με το σταυρωτό σακάκι και το μάλλον βλοσυρό, αλλά και ώς έναν βαθμό θριαμβευτικό ύφος, που έχει πιάσει αγκαζέ τους συντρόφους του,…
ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ Το ίδιο μαβί που το κοιτάζω χρόνια χωρίς αλλαγή. Κορνιζωμένη ιδέα που δεν ταξιδεύει στην ιστορία μήτε στα όνειρα αλλά κοιμάται σε μνήμες τραυματισμένες. Φωνές, πληγές, χρώματα,…
