Ανθούλα Δανιήλ: Πεθαίνω σα χώρα του Δημήτρη Δημητριάδη – Στο θέατρο Βίος

Η Ελλάδα πεθαίνει. Πεθαίνουμε σα λαός. Κάναμε τον κύκλο μας, δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια, ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα· και πεθαίνουμε … (Θόδωρος Αγγελόπουλος, Το βλέμμα του Οδυσσέα)…

0 Comments

Φραντς Κάφκα: Διηγήματα και μικρά πεζά – μετάφραση: Έφη Φρυδά  

"Αχ" είπε το ποντίκι, "ο κόσμος στενεύει κάθε μέρα. Στην αρχή ήταν τόσο πλατύς που φοβόμουν. Συνέχισα να τρέχω, και χάρηκα όταν είδα τελικά στο βάθος δεξιά και αριστερά τοίχους,…

0 Comments
Read more about the article Δημήτρης Καλοκύρης: ΑΠΟ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΑ ΥΛΙΚΑ
OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Δημήτρης Καλοκύρης: ΑΠΟ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΑ ΥΛΙΚΑ

Πάντοτε με γοήτευαν οι διφυείς καλλιτέχνες, αυτοί δηλαδή που πατούν με το ένα πόδι στο λόγο και με το άλλο στiς νότες ή τις εικόνες, κατηγορία που περιλαμβάνει στη σύγχρονη…

2 Comments

Έζρα Πάουντ: Σημειώσεις για το Άσμα .CXX –Μετάφραση: Δημήτρης Ξυδερός    

Έχω παλέψει να γράψω Παράδεισο   Μην κινείσαι Άφησε τον άνεμο να μιλήσει αυτό είναι παράδεισος.   Είθε οι Θεοί να συγχωρήσουν ό,τι εγώ έχω πράξει Είθε εκείνοι που αγαπώ…

0 Comments

Γεωργία Παπαδάκη: Γράμμα της Πανόπης προς τον Ευθυβολο     

        Σε προηγούμενο κείμενό μας1  παρουσιάσαμε  τον Αλκίφρονα, έναν  επιστολογράφο του 2ου αι. μ. Χ., και το έργο του. Στην παρούσα στήλη παραθέτουμε μεταφρασμένη μία από τις Αλιευτικές…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Πάνος Καπώνης, Η ΄Υβρις – Εκδόσεις Παρουσία, 2017  

   κι η φρίκη δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή    γιατί είναι αμίλητη και προχωράει»                                                           (Γιώργος  Σεφέρης, «Τελευταίος Σταθμός») Ο Πάνος Καπώνης μας είναι γνωστός περισσότερο ως ποιητής και…

0 Comments

Χριστίνα Δ. Παπαδημητρίου: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη, Λιγοστεύουν οι λέξεις, Μελάνι, 2017                                                       

 Λιγοστεύουν οι λέξεις: Καθ' οδόν προς την ποιητική έκφραση H τελευταία ποιητική συλλογή της Δέσποινας Καϊτατζή Χουλιούμη με τίτλο «Λιγοστεύουν οι λέξεις» περιέχει 58 μικρά σε έκταση ποιήματα, που πραγματεύονται…

0 Comments

Έφη Φρυδά: Σέπια

Ο ουρανός ήταν σχεδόν λευκός, ο ήλιος μεσουρανούσε απορροφώντας και το παραμικρό ίχνος υγρασίας στην αμμουδιά που είχε σπάσει, ρωγμές την διέτρεχαν σχηματίζοντας ανόμοια κομμάτια, κι ήταν σαν να έβλεπες…

0 Comments

Κ.Β. Λαμπράκης: Όνειρο

Στριφογύριζε μέσα στο άδειο σπίτι και ανεβοκατέβαινε τις σκάλες, πιο πολύ τις ανέβαινε παρά τις κατέβαινε, που σημαίνει ότι βρισκόταν πιο πολύ πάνω, στο πάνω μέρος του παλιού παραθαλάσσιου σπιτιού,…

0 Comments

Γιώργος Γάββαρης: Ένα ποίημα  

ΑΣΚΗΣΗ Η έρημος ξεμακραίνει, ήμουν συνεπαρμένος από την πάμφωτη γλυκιά της αύρα. Ένιωσα ντροπή μικρή πως εδώ ψάχνω σημάδια. Κίτρινοι κόκκοι ξεροί μαλακώνουν και τσακίζουν το καύκαλο του εγωισμού. Νιώθεις…

0 Comments