Έρωτα εσύ, μικρέ αναρχικέ, ξεβράκωτε. Ανάγκη μου τρισμέγιστη που τόσες φορές σ’ έδιωξα και στο κατόπι σου έτρεξα άλλες τόσες. Έλα σου λέω, γύρνα πίσω Κοίτα, αφήνω τώρα εδώ, μόνο…
ΓΥΝΑΙΚΑ Πηγαίνουν κι έρχονται νερά σαν άμπωτις και παλίρροια όταν τα δάχτυλά μου αγγίζουν τα βουνά και τις κοιλάδες που σε κάνουν γυναίκα. …
Την άνοιξη εκείνη, έπιναν το κρασί νερωμένο (ενίοτε με πάγο), και τον έρωτα πασπαλισμένο με λεκτικές φιοριτούρες. Πίσω από την πόρτα που έμοιαζε ανοιγμένη, δεν υπήρχε τίποτα …
Κι όταν πλησίασα -παράξενο πολύ- μύριζε κίτρο η ομορφιά της, πράσινο μήλο η ανάσα της, κάστανο η ματιά της- κι εγώ δεν ήξερα ποια απ’ τις αισθήσεις μου να βάλω…
Χιόνι Το χιόνι, αυτό το λευκό εξαγνιστικό κάλυμμα της κάθε ασχήμιας, ασκεί πάνω μας γοητεία που μοιάζει με την «Παρ ‘ολίγον ευτυχία» του Ελύτη. Όνειρο ευτυχίας, συνδυασμένο πάντα με την…
Χειμώνας. Εποχή κατάλληλη να τρως λίπη και να βλέπεις χόκεϋ. Τα πρωινά στο χρώμα του κασσίτερου, ο γάτος, ένα μαύρο γούνινο λουκάνικο με κίτρινα μάτια Χουντίνι, πηδάει πάνω στο κρεβάτι…
Γλώσσα Το δημιούργημα αυτό της ανθρώπινης νόησης, που αποτελεί όχι απλώς ένα όργανο επικοινωνίας αλλά εργαλείο έκφρασης σκέψεων και συναισθημάτων, σφραγίζεται τραγικά από μια αδυναμία: Δεν μπορεί, δυστυχώς, η γλώσσα…
Με λένε Τζο. Τζο ο Φοβερός για τους φίλους στη γειτονιά. Στο σπίτι με φωνάζουν σερ Τζο. Όλη μέρα τριγυρίζω στα πόδια του αφεντικού μου μου, τρίβομαι και γουργουρίζω. Απολαμβάνω…
Νωχελικά στη σκονισμένην αρχειοθήκη ξαπλωμένη πάντα στο μάθημα προσέχει σιωπηλά ανοιγοκλείνοντας αργά τα νυσταλέα της μάτια. Η φοίτησή της θεωρήθηκε ως εκ τούτου ανελλιπής και η διαγωγή «ἥν ἐπεδείξατο»…
Κόκκινη κλωστή δεμένη/ και στη γάτα τυλιγμένη/ δωσ’ της κλώτσο να γυρίσει/ το κονσέρτο να μμμιαουρίσει. Κι έτσι η γατοπαρουσίασή μας αρχίζει, με το κουβάρι της Ντίνας, εκείνης της Αλίκης…
Παλιότερα του άρεσε να επιδιορθώνει ρολόγια, αυτά που είχαν γρανάζια και κουρδιστήρια. Τα παλιά κλασικά ρολόγια. Είχε ένα κουτί με τα κατάλληλα εργαλεία και όταν το ξέχναγε ανοιχτό, ο γάτος…
Οι Γάτες της Αρχαίας Εφέσου «φωνή εγένετο μία εκ πάντων, ως επί ώρας δύο κραζόντωνˑ μεγάλη η Άρτεμις Εφεσίων» (Πράξεις 19,34) Είδες τις γάτες αγέρωχες εδώ κι εκεί…
