Ελένη Κουρή: ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Όταν παγώνει στο πεδίο του Άρεως αρκούδες παχιές πατάνε τα πόδια σου ευθύνονται για το αδιέξοδο της λεωφόρου μες το καταχείμωνο Χίλτον σε 15 λεπτά Περνάς φευγαλέα τα σκονισμένα οπωροφόρα…
Όταν παγώνει στο πεδίο του Άρεως αρκούδες παχιές πατάνε τα πόδια σου ευθύνονται για το αδιέξοδο της λεωφόρου μες το καταχείμωνο Χίλτον σε 15 λεπτά Περνάς φευγαλέα τα σκονισμένα οπωροφόρα…
Αρκεί Το χαλάκι, κόκκινο σαν Μάης, περιμένει στην εξώπορτα τα βήματα σου Ο χρόνος σταμάτησε το ρολόι και κάθε χτύπος ανοίγει με βία τα μάτια - Να πάρω το…
Θα επιστρέφεις φωτεινός Στην μνήμη του Αλέξανδρου Ίσαρη (1941-2022) Κέντησες σταυροβελονιά του ουρανού τ’ αστέρια και λέξεις από μάλαμα σου μάτωσαν τα χέρια. Όσοι το κέντημα θωρούν την…
24, Κυριακή Των Βαΐων, Ελισσάβετ Θαυματουργού (το όνειρο ) (Γνώριζα την κατεύθυνση. Με κόπο ανέβαινα τον κόσμο. Βάραινε, άψυχο ακόμα, Το παιδί που έμελλε να γίνω. Το…
Μια βόλτα στην Εθνική Πινακοθήκη Όσο κι αν προσπαθώ δε μπορώ να δω την κοπέλα του Γύζη…
το τρίπτυχο μιας χαμένης γυναίκας είναι χαμένη τα μάτια της τα λένε όλα είναι χαμένη δένεται με τον οποιονδήποτε για την κάνει άνθρωπο να τη βγάλει απ’ το…
Συντρίμμια Τσακίζονται οι άνθρωποι πάνω στη ζωή αλύπητα, μαύρα συντρίμμια σε μνήματα με γελαστές φωτογραφίες Μετά από καιρό είδα τον πόνο γραπωμένο στο μαύρο φόρεμα της∙…
Γυναικεία επιχειρηματικότητα Έκανες μόνο χειροποίητη δουλειά, κι ας πίεζαν οι προθεσμίες. Με πρώτες ύλες βιολογικές, τεμάχιζες, νυχθημερόν, λωρίδες , φιλοτεχνούσες επιδέσμους και κορδέλες, ιμάντες πρόσδεσης κι ανύψωσης, ζώνες…
Και άδοξος ο ποιητής αναγνώριση μη γνωρίσει βιτρίνες δίχως το όνομά του, ράφι δίχως μια ράχη έστω λεπτή που τίτλο φέρει έργου δικού του άγνωστος ο γνωστικός που δοκίμασε τα…
Στην καγκελόπορτα μπροστά στην πύλη ο νυχτοφύλακας κοιτάζει προς του δρόμου το σκοτάδι Τώρα που έπεσε το βράδυ αρχίζει η δύσκολή του η δουλειά ( Μονάχα η φωνή…
Λιακάδα Δεν μ’ ακουμπάει ο ήλιος σας Δεν με ζεσταίνει. Δώρο για τα παιδιά και τους μπαμπάδες με το καροτσάκι. Για τους συνταξιούχους και τις νεαρές με το πατίνι…
Θάλασσες Από το μεσημέρι μιλώ μα δεν μ’ ακούει Μήπως είναι θυμωμένη ; Γιατί να είναι θυμωμένη ; Ήθελα μόνο να μάθω αν ζει. Αν ξημέρωσε η…