Κωστής Ζ. Καπελώνης:  Τι ‘ν’ το θέατρο τι ‘ν’ το ζουμί του

Υλικά: Μερικοί ηθοποιοί Μαγιά από θέατρο Άφθονα συναισθήματα Μια ίντριγκα Αλάτι Πιπέρι Μπαχαρικά κατά βούλησιν Μία Σκηνή θεάτρου Λίγο Κοινό (όσο σηκώσει)  Παίρνουμε τους ηθοποιούς, τους χτυπάμε μέχρι να ομογενοποιηθούν…

0 Comments

Γεωργία Παπαδάκη: ΑΕΛΛΟΠΟΥΣ

    Μία λέξη της αρχαίας Ελληνικής που θέλγει με τον μελωδικό, λείο (λόγω των πολλών φωνηέντων) ήχο της αλλά και με την ανάγλυφη παραστατικότητά της είναι το σύνθετο επίθετο ἀελλόπους-οδος…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Σαγκάλ – Κορτάσαρ – Ζωγραφική και Λογοτεχνία, Τέχνες αυτόνομες;

''Από το ναι στο όχι, πόσα ίσως;'' Χούλιο Κορτάσαρ           Τώρα που συμπληρώνονται σχεδόν εκατό πορτραίτα στο νερό και στο λάδι, είναι ίσως καιρός να τοποθετήσουμε κάπως τα πράγματα. Στα…

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: Εκ των Προτέρων και Όχι εκ των Υστέρων –  Έλεγχος των Πολιτικών

Στην τεχνική γλώσσα της Κυβερνητικής μιλώντας, η πολιτική συνίσταται από διαδικασίες που συνεπάγονται δομικές αλλαγές σε ένα κοινό, για παράδειγμα, τον σχηματισμό κομμάτων, φατριών (κλίκες), συνασπισμών και προνομιούχων (ελίτ) που…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Στο θέατρο ΆΛΦΑ ένας εμβληματικός «Άνθρωπος με το λουλούδι στο στόμα» – με όλο το ιστορικό βάρος και την εμφυτευματική μυθολογία που το συνοδεύει.

Το να παρακολουθείς ένα έργο που το εμπνεύστηκε ο δημιουργός του από ένα άλλο έργο εμπνευσμένο από ένα ιστορικό πρόσωπο που πέρασε στον χώρο του μύθου είναι ήδη μια αρκετά…

0 Comments

Γιώργος Δουατζής: Αναγνώριση. Η γητειά της Σειρήνας

αναγνώριση μόνον από τους λίγους που εκτιμάς όταν σε τιμούν με τη μοιρασιά του έργου σου                                               (Τα Κάτοπτρα)   Πολλοί ποιητές αναζητούν ένα αίσθημα ασφάλειας στην αναγνώριση του…

0 Comments

ΟΜΗΡΟΥ Ιλιάδα Σ 22-35, 316-342 (Ο θρήνος του Αχιλλέα για τον νεκρό Πάτροκλο). Μετάφραση: Γεωργία Παπαδάκη

 Σ 22-35 (σχ. 1)     Έτσι μίλησε (ο Αντίλοχος), κι εκείνον μαύρο σύννεφο       πόνου αβάσταχτου τον σκέπασε. Και με τα δυο του χέρια       παίρνοντας σκόνη μαύρη από καπνιά2…

0 Comments

Χρ. Δ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ: ΠΕΡΙ ΒΛΑΚΕΙΑΣ ΚΑΙ  ΒΛΑΚΩΝ

Το να μιλήσει κανείς για τη βλακεία και τους βλάκες της σύγχρονης και όχι μόνο κοινωνίας είναι ένα πολύ δύσκολο θέμα, γιατί αυτομάτως υπονοείται ότι ο γράφων εξαιρείται, πράγμα που…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Τεννεσσή Ουίλιαμς «Δεν μπορώ να φανταστώ το αύριο» σε σκηνοθεσία Γιάννη Νταλιάνη. Ένα κομψοτέχνημα στο πάντα ευπροσπέλαστο «θέατρο Φούρνος».

Το αύριο και χάριν έχει, πέραν της υπαρξιακής αγωνίας.   Πεισιθάνατος λυρισμός, που σώζεται χάρη στον μαγικό ρεαλισμό του μεγάλου δραματικού Ποιητή Τεννεσσή Ουίλιαμς, που εικονογράφησε την μεταβατική Αμερική του…

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: ένα ποίημα για τις μέρες του Πολυτεχνείου

ΟΔΟΣ ΠΑΤΗΣΙΩΝ   Οδός Πατησίων διάβηκα την άσφαλτή σου ραχοκοκαλιά μέτρησα τα μαρμάρινα πλευρά σου. Στο λεωφορείο κάποτε ΚΡΑΤΕΙΣΘΕ ΑΠΟ ΤΑΣ ΧΕΙΡΟΛΑΒΑΣ αγόρασα των πέντε εισιτήριο. Ελεγκτής με υποδεκάμετρο το…

0 Comments

Nadia Anjuman: ΑΦΓΑΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ – ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΩ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ – Μετάφραση: Σάρα Θηλυκού

Καμιά επιθυμία να ανοίξω το στόμα μου, γιατί να τραγουδήσω; Εμένα, που η ζωή με έχει μισήσει το ίδιο μού κάνει να τραγουδήσω ή να μην. Γιατί να μιλήσω για…

0 Comments

Φάνης Κωστόπουλος:   ALBERT  CAMUS

                   Από αυτά που έγραψε ή έζησε      Οι αθηναϊκοί δρόμοι με ξέρουν από παιδάκι. Παρά τα ογδόντα και πλέον χρόνια που πέρασαν, με θυμούνται ακόμα∙ και, όταν τους περπατάω…

0 Comments