ΚΩΣΤΑΣ Ζ. ΚΑΠΕΛΩΝΗΣ: Εκπαιδεύοντας την τέχνη…Του Θεάτρου

 Οι αρχαίοι δεν έκαναν διάκριση μεταξύ τεχνιτών και καλλιτεχνών. Οι τεχνίτες των καλών τεχνών δεν ήσαν ανώτεροι από τους τεχνίτες των πρακτικών εφαρμογών, όπως εμείς νομίζουμε σήμερα. Μετέπειτα και επί…

0 Comments

ΚΩΣΤΗΣ  Ζ. ΚΑΠΕΛΩΝΗΣ: Πρακτική θεωρία ή θεωρητική πράξη;

Πήγα πριν μερικά χρόνια σε μια παράσταση, διάβασα το σημείωμα του σκηνοθέτη στο πρόγραμμα και σκέφτηκα ότι η παράσταση θα είναι σπουδαία. Όμως, φευ, στην παράσταση δεν υπήρχαν πουθενά αυτά…

0 Comments

ΑΝΘΟΥΛΑ ΔΑΝΙΗΛ: Γεωργίου Βιζυηνού «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον» στο Θέατρο Τζένη Καρέζη.

«Η κριτική πρέπει να γίνεται ψύχραιμα έχοντας ως στόχο όχι το πρόσκαιρο ή το συναισθηματικό, αλλά τη θέση που κατέχει το κρινόμενο μέσα στην πνευματική μας ζωή». Αυτά είναι τα…

0 Comments

ΚΩΣΤΗΣ Ζ. ΚΑΠΕΛΩΝΗΣ: Ο Σεβασμός ως ειδικότητα

Ο σεβασμός είναι ειδικότητα. Κοινωνικά υποχρεωτική. Η έλλειψη σεβασμού είναι σοβαρή αναπηρία. Ψυχική και πνευματική. Ο σεβασμός είναι αίσθημα που κατακτάται και, όταν κατακτηθεί, γίνεται ειδικότητα. Λέμε, αυτός είναι σεβαστικός.…

0 Comments

Κωστής Ζ. Καπελώνης: ΜΕ ΠΑΘΟΣ

Τέχνη Εισαγωγής και Αντιγραφής   Πριν δεκαπέντε χρόνια, όταν, με τον Νίκο Αλεξίου και άλλους επτά φίλους, αποτολμήσαμε το “Θ ΟΠΩΣ ΘΕΑΤΡΟ”, έλεγα σε ένα κείμενο που επιχειρούσε να οριοθετήσει…

0 Comments