Κωνσταντίνος Μπούρας: Στο κατάμεστο νεανικό «Θέατρο 104» μία συμβολική δυστοπία δυτικοαμερικανικού τύπου «Η γιορτή τού θερισμού» από την Ομάδα Αντιστροφή.

«Μια παράσταση βασισμένη στην αληθινή ιστορία της Άγκνες Μάγνουσντότιρ, μιας γυναίκας καταδικασμένης σε θάνατο που περιμένει υπομονετικά την εκτέλεση της ποινής της».   Το θέρισμα των σταχιών που δεν πάνε…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: «ΣΦΑΓΗ» της Λιουίζα Κουνιγιέ στο Στούντιο Μαυρομιχάλη

Ή μην τρώτε ελάφια, μην φοράτε παπούτσια με το δέρμα τους, μην πυροβολείτε ελάφια γιατί σκοτώνετε την αθωότητα μέσα σας!!!   Από τότε που χάθηκα στο δάσος περνώντας από την…

0 Comments

Κωστής Ζ. Καπελώνης:  “Το θέατρο έχει γίνει ξέφραγο αμπέλι…”

Στις 22 Μαΐου του 1969, το Θέατρο Τέχνης παρουσιάζει τον Οιδίποδα Τύραννο στο Λονδίνο, στο θέατρο Aldwych. Στις 17 Οκτωβρίου κάνει πρεμιέρα στο Υπόγειο. Στις 26 Νοεμβρίου δημοσιεύεται στο περιοδικό…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου:  Ένας μοναχικός αγώνας – του Σέρβου Srban Golubovic

Είχα αρκετά χρόνια να δω ταινία που αποδίδει τόσο ανάγλυφα εκείνη την κρατική εξουσία που, από ιδεολογία και συμφέρον (έτσι κι αλλιώς αυτά τα δύο είναι πια συνώνυμα), επιλέγει να…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Χορός, η παιδική ηλικία τής ψυχής στην επίγεια περιπέτειά της.  

Για να θυμηθούμε το περίφημο αίνιγμα τής Σφιγγός «εν αρχή ήταν το μπουσούλημα, μετά το μπαμπάλισμα (λόγος άνευ αποχρώντος λόγου), αμέσως μετά ο ορθοπόδησις κι εν τέλει η κατά-σκήνωσις». Βλέποντας…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Αύγουστος Στρίμπεργκ, Ο χορός του θανάτου, σε σκηνοθεσία-προσαρμογή  Βαλεντίνης Λουρμπά, στο θέατρο Εκάτη.  

Το θέατρο των τριών. Αν και είναι ο Ίψεν που μίλησε για το ιψενικό τρίγωνο, το βλέπουμε το σχήμα κατασπαραγμένο να επανέρχεται και στον Στρίμπεργκ. Κατά μία γλωσσική συγκυρία το…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Αυτόχειρ! του Νικολάι Έρντμαν, στο Εθνικό μας Θέατρο.

Το χιούμορ θα μας σώσει!!!   Επιτέλους, κάπου μεταξύ γκροτέσκο και φάρσας, το θέατρο δικαιώνεται εν μέσω γενικευμένης κατάθλιψης λόγω πολέμου και παρά τους λοιμούς, λιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς, η διονυσιακή…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Πυγολαμπίδες μέσα σε νύχτα πυρκαγιάς…

Ακούω ήδη τις αντιδράσεις πολλών: μα είναι δυνατόν, εδώ έχουμε κατακλυστεί από πολέμους, πανδημίες, οικονομική κρίση, διαφανείς πολιτικές προθέσεις και αδιαφανή διεθνή συμφέροντα, κι εσύ επιμένεις να ελπίζεις ακόμη στον…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ροΐδης – Προυστ – Μια παράδοξη παραλληλία  Β’ Μέρος

''Το βιβλίο μου είναι ένας πίνακας ζωγραφικής'' -Μαρσέλ Προυστ.     Ο Ντεζεσέντ του «Ανάποδα» Άλλωστε ο αφηγητής ισχυρίζεται πως ο νεαρός Μαρσέλ- κι ίσως όχι μόνο αυτός- δεν είναι άλλος…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Ένας «Θεόφιλος» εις αναζήτησιν τής προ πολλού χαμένης ελληνικότητος μεγαλουργεί στο θέατρο «Άλφα»

Η περίφημη γενιά τού 1930 ανέδειξε τους μέγιστους νεοέλληνες λογοτέχνες τού εικοστού αιώνα για τρεις λόγους: πρώτον, ήταν γενιά, ομάδα, εύψυχη και ομονοούσα εν πολλοίς, δεύτερον αναζητούσε στην ελληνικότητα τα…

0 Comments