Ανθούλα Δανιήλ: Με αφορμή ένα τραγούδι του Νίκου Ξυλούρη
Της Παυλίνας Παμπούδη Είναι ένα τραγούδι εκείνου του Ντελικανή, του Κούρου , του Πρίγκιπα με τα κρίνα, Νίκου Ξυλούρη: …
Της Παυλίνας Παμπούδη Είναι ένα τραγούδι εκείνου του Ντελικανή, του Κούρου , του Πρίγκιπα με τα κρίνα, Νίκου Ξυλούρη: …
Η Ελλάδα πεθαίνει. Πεθαίνουμε σα λαός. Κάναμε τον κύκλο μας, δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια, ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα· και πεθαίνουμε … (Θόδωρος Αγγελόπουλος, Το βλέμμα του Οδυσσέα)…
Πάντοτε με γοήτευαν οι διφυείς καλλιτέχνες, αυτοί δηλαδή που πατούν με το ένα πόδι στο λόγο και με το άλλο στiς νότες ή τις εικόνες, κατηγορία που περιλαμβάνει στη σύγχρονη…
Ας το πάρουμε απόφαση όλοι, θιασώτες και πολέμιοι: ο Νέμες δεν έχει σκοπό να βάλει νερό στο κρασί του… Όπως και στον Γιό του Σαούλ, εξακολουθεί να ερευνά νέους τρόπους…
Πριν πολλά χρόνια, βγήκε στην πιάτσα μουσικοκριτικός και κατακεραύνωσε τον Μάνο Χατζιδάκι, γιατί το “Χασάπικο 40” ήτανε, λέει, κλεμμένο από τον Μότσαρτ. Ο Μάνος απάντησε: Μα γι’ αυτό το είπα…
Με μουσική, χαρά και χιούμορ Στις 26 Φεβρουαρίου, μεσούσης της Αποκριάς, η Φιλαρμονική Ορχήστρα και η Χορωδία του Δήμου Αθηναίων προσέφερε ένα πλούσιο, εορταστικό, …
Στη συναυλία της Παρασκευής, 15- 2 – 19, απολαύσαμε δύο μεγάλους δημιουργούς, τον Νίκο Σκαλκώτα, τον οποίο αποκάλεσαν και Μότσαρτ της Ελλάδας και τον Σεργκέι Ραχμάνινοφ. Σπουδαίοι και οι δύο,…
Στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’60, δυο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι – ο ένας μαύρος, ομοφυλόφιλος, επιτυχημένος πιανίστας, πλούσιος, καλλιεργημένος και εκλεπτυσμένος, ο άλλος, Ιταλός μετανάστης, μπράβος σε νυχτερινά κέντρα, οικογενειάρχης, άξεστος…
Οι συγγραφείς της Νεότερης και σύγχρονης ιστορίας τεύχος Α΄ Β. Σκουλάτος, Ν. Δημακόπουλος και Σ. Κόνδης είχαν φροντίσει, όταν πρωτοδιδάχτηκε το βιβλίο, να διορθώσουν τα λάθη που τους υπέδειξαν άλλοι…
στο κέντρο ελέγχου Τηλεοράσεων, με την χορήγηση του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού Αν ο αναγνώστης που πάει στο θέατρο για να δει ένα έργο του Άντον Τσέχωφ (1860-1904), ας πούμε…
Αν κάτι αλλάζει μες στα χρόνια στη φιλμογραφία του Λάνθιμου είναι ο συνεχής πειραματισμός στις τεχνικές και (ειδικά στην ‘’Ευνοούμενη’’) η επιλογή του ιστορικού είδους – μια επιλογή τολμηρή, αφού…