Ένα κοκκινωπό χάρτινο δεκάρικο Στην Κάτω Ρούγα, μια γαγκελόπορτα καμαρωτή, καμαρωτή. Πίσω της, η στεγασμένη εμπασιά με τα μαυρισμένα μισοδόκια, κάτω από το δώμα με το λεπιδόχωμα. Ένας φεγγίτης…
Πρωτομαγιά Υπάρχουν μουσική, στίχοι, χοροί, ψέμα και γαλιφιά… Ας με αποπαίρνουν για τις στροφές – Μέσα τους έχουν ανθρωπιά. Είδα μια γιορτή, γιορτή του Μάη – κι έμεινα έκθαμβος.…
Σέβας για αυτή τη μαύρη πεταλούδα αμφισβητία που, βαριεστημένη από το προβλέψιμο χάος της ανοιξιάτικης φύσης, το όργιο χρωμάτων, ευωδιάς και κίτρινης σκόνης όπου βυθίζει πόδια και μουρίτσα για να…
Μα τι Πρωτομαγιά κι αυτή, αλλιώτικη απ’ τις άλλες. Του κήπου μου οι μυρωδιές κι οι μαργαρίτες στις αυλές, γεμάτες απορία: Πού είναι η Κυρία; οι παπαρούνες μου κι αυτές…
Ι Μάγισσες και μαΐστρες νυχτιάτικα στήσαν χορό με επωδές και ξόρκια, φίλτρα κι αμποδέματα της αγελάδας το αίμα το γάλα του φεγγαριού πίνουν και βρίζουν, κοροϊδεύουν και ασχημονούν η πανσέληνος…
Σε κόκκινη αγκαλιά ανθίζει το χαμόγελο στο θάνατο που αφειδώς σκορπίζεται δείχνει τα δόντια του ενώ γύρω οργιάζει η φύση κι εξακοντίζεται το Φως στα πιο βαθιά σκοτάδια. Σπίνοι πάνω…
Αυτό το Μάη με τις τόσες κόκκινες αντιδράσεις τον ήλιο ψηλά, τα μάτια χαμηλά να τον ταξιδέψουμε σ' όλα τα δέντρα σ' όλα τα νερά για να 'ρθουνε ξανά ...…
Αυτοί οι δύο τελευταίοι μήνες της Άνοιξης – οι κατεξοχήν ανοιξιάτικοι - που προκαλούν το ξύπνημα της γης, που διώχνουν το χειμώνα στα βάθη μιας έτσι κι αλλιώς επιλήσμονος μνήμης,…
Και πού λοιπόν ο Μάης φέτος πού τα στεφάνια του; Ανθίζουν αναφυλαξίες, τρόμοι, αλλεργίες, εξανθήματα θάλλει η θλίψη διακλαδίζονται αναρριχώμενα παράσιτα μελαγχολίας, ανασφάλειας Φήμες κυκλοφορούν: ήρθε ο Μάης…
Κι ήρθε ξανά ο Μάης με τα μάγια του, ο «Λούλουδος», ο «Πράσινος», ο «Τριανταφυλλάς, ο πρώτος μήνας δίχως ρω, ο μυροβόλος μήνας όπου η φύση η ολοπράσινη ηδονικά…
Λένη Ζάχαρη: Δυο χάικου για τον έρωτα Η Ομορφιά θέλει το θαύμα της κι ο Έρωτας τον θάνατο διαπομπεύει. Κι έφτιαξε ο Θεός τον Έρωτα μετά την Έξοδο για να…
