Περίλυπο ανάμεσα στα θαλερά τ’ αδέλφια του                    στέκει γκρίζο κλαδί ξερό.                      Κι ετούτη την αυγή, τούτη τη χρυσαυγούλα,                    μέσα σε μια βαθιά ρυτίδα του…

ΓΥΝΑΙΚΑ     Πηγαίνουν κι έρχονται νερά   σαν άμπωτις και παλίρροια   όταν τα δάχτυλά μου αγγίζουν   τα βουνά και τις κοιλάδες   που σε κάνουν γυναίκα.  …

Την άνοιξη εκείνη, έπιναν το κρασί νερωμένο                    (ενίοτε με πάγο), και τον έρωτα πασπαλισμένο         με λεκτικές φιοριτούρες. Πίσω από την πόρτα που έμοιαζε ανοιγμένη, δεν υπήρχε τίποτα                      …

Κι όταν πλησίασα -παράξενο πολύ- μύριζε κίτρο η ομορφιά της, πράσινο μήλο η ανάσα της, κάστανο η ματιά της- κι εγώ δεν ήξερα ποια απ’ τις αισθήσεις μου να βάλω…

Χιόνι Το χιόνι, αυτό το λευκό εξαγνιστικό κάλυμμα της κάθε ασχήμιας, ασκεί πάνω μας γοητεία που μοιάζει με την «Παρ ‘ολίγον ευτυχία» του Ελύτη. Όνειρο ευτυχίας, συνδυασμένο πάντα με την…

Γλώσσα Το δημιούργημα αυτό της ανθρώπινης νόησης, που αποτελεί όχι απλώς ένα όργανο επικοινωνίας αλλά εργαλείο έκφρασης σκέψεων και συναισθημάτων, σφραγίζεται τραγικά από μια αδυναμία: Δεν μπορεί, δυστυχώς, η γλώσσα…

Με λένε Τζο. Τζο ο Φοβερός για τους φίλους στη γειτονιά. Στο σπίτι με φωνάζουν σερ Τζο. Όλη μέρα τριγυρίζω στα πόδια του αφεντικού μου μου, τρίβομαι και γουργουρίζω. Απολαμβάνω…