Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Κώστας Ταχτσής, αιχμάλωτος της ζωής και του έρωτα

Λίγο πριν πεθάνει τρία πράγματα έλεγε πως ήθελε ακόμα να κάνει: «Να ταξιδέψω, να κάνω έρωτα και να γράψω. Τα δύο πρώτα δεν μπορώ να πω πως δεν τα χόρτασα…

0 Comments

Μαίρη Όλιβερ. Επετειακό (10-9-1935 – 17-1- 2019). τρία ποιήματα. μτφρ. Έφη Φρυδά

Σήμερα   Σήμερα χαμηλά πετώ και λέξη δεν λέω. Αφήνω όλα τα βουντού της φιλοδοξίας ν' αποκοιμηθούν. Ο κόσμος συνεχίζει όπως πρέπει, οι μέλισσες του κήπου ζουζουνίζουν σιγανά, τα ψάρια…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Tο πρώιμο θεατρικό έργο του Παντελή Πρεβελάκη. H μεγαλούπολη ως τόπος υπαρξιακής απομόνωσης στο δραματικό έργο “Mοναξιά” (1937)

Tο θεατρικό έργο του μεγάλου Pεθύμνιου ποιητή, πεζογράφου, δραματουργού, στοχαστή και ιστορικού της τέχνης Παντελή Πρεβελάκη (1909-1986) έχει γίνει αρκετά συχνά αντικείμενο παρατηρήσεων, αισθητικών εκτιμήσεων και σχολίων, που όμως δεν…

0 Comments

Κωστής Καπελώνης: “Παλαιά, αλλά σύγχρονα Β΄ ”

Η συνύπαρξη είναι τυχαία. Και η ύπαρξη καμιά φορά, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση, ή απλώς μια συνεχής αναζήτηση. Η συν-ύπαρξη είναι τύχη και η συνάντηση με τη Μεγάλη…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Μια βόλτα στη Μεγάλη Βιέννη με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.  5 Ιανουαρίου 2024

Οι πάντες έχουμε συνειδητοποιήσει ότι δεν νοούνται Χριστούγεννα και  Πρωτοχρονιά χωρίς συναυλία και Βιέννη. Οι τυχεροί ταξιδεύουν μέχρι την σπουδαία και λαμπερή αυστριακή πρωτεύουσα για να δουν τη μυριοστολισμένη πόλη,…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Μία εκκωφαντική «Ρίτα» στο Θέατρο 104.

Είμαστε εκδηλωτικός, εκφραστικός, φωνακλάς μεσογειακός λαός, όμως το υπερπαίξιμο στο θέατρο (ακόμα και στην Επίδαυρο) δημιουργεί ψυχοσωματικές άμυνες στο κοινό. Φυσικά, όταν οι επί σκηνής εκρήξεις ακολουθούνται από φάσεις κατατονίας…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Πέτερ Χάντκε, ο ήρωάς μου                                                        

…es  ist  alles da, und ich bin nichts [*] Goethe, Torquato Tasso   Όταν βλέπεις κάτι για πρώτη φορά δεν ξέρεις τι βλέπεις. Το βλέμμα ακολουθεί πιστά τους μαιάνδρους της…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Ένα νέο γλυπτό στην Αθήνα: «Ματωμένη Πέμπτη του ’27» της Αγγέλικας Κοροβέση

Ενενήντα έξι χρόνια, σχεδόν έναν αιώνα μετά την ιστορική μέρα του Επαγγελματοβιοτεχνικού κινήματος στην Ελλάδα, ένα μνημείο της Αγγέλικας Κοροβέση επί της Πανεπιστημίου 44, στο ύψος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών…

0 Comments

Τασούλα Καραγεωργίου: Έφυγε από τη ζωή η Ολυμπία Καράγιωργα (1934-2024)

Στη μνήμη της στέλνω  ένα απόσπασμα από το κείμενο με τίτλο «Η Ολυμπία Καράγιωργα και τα σπάνια πουλιά της ποίησης»,  που δημοσιεύτηκε στο αφιερωματικό για την Ολυμπία τεύχος 23 (Χειμώνας…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Πρωτοχρονιάτικο διάγγελμα

Η εποχή των καταστροφών άνοιξε διάπλατα τις πύλες της, και αυτό που από το millenium  ήταν απλώς υπαινιγμοί και οιωνοί, τώρα αναπτύσσεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα και παρασέρνει ένα ένα τα ιδανικά…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μίλτος Σαχτούρης, ο τρελός λαγός

Τὸ ποίημα κάθεσαι καὶ τὸ ξενυχτᾶς σὰν τὸν νεκρό   Ποτέ δεν αγάπησα τον Κλοντέλ που ήταν και διπλωμάτης και ας τον είπαν μεγάλο. Ο ποιητής είναι άχρηστος. Είναι είδος…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα στο ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ.

ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!!! ΆΝΕΥ ΟΥΔΕΜΙΑΣ ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΩΣ. Απόδειξη πως η παράδοση είναι πλούσια πηγή συγχρόνων καινοτόμων εμπνεύσεων. Τρεις άνδρες ερμηνεύουν με επιδαύριο τρόπο τρεις γιαγιάδες παλαιάς κοπής (κι εποχής) τόσο φτωχές που δεν…

0 Comments