Ανθούλα Δανιήλ: Εμένα μου αρέσει!!!

Πέσανε όλοι να τον φάνε. Αυτοί που τον επέλεξαν, μόλις η Ελλάδα έμεινε έξω στα προκριματικά, άρχισαν να δικαιολογούνται και εκείνοι  που έλεγαν πως δεν  τους αρέσει,  σκυλεύοντας το πτώμα…

0 Comments

Έφη Φρυδά. Κάποιες μαμάδες – επετειακό: Μητέρα του λόχου, μαμά κλώσα, μαμά μέλισσα, μητέρα αράχνη.

  Μητέρες τέλειες που το’ χουν από ένστικτο, μητέρες από συνθήκη, μητέρες στοργικές, μητέρες μαθητευόμενες, καλές, κακές, μέτριες, ανεπίδεκτες μαθήσεως μαθήτριες. Μητέρες πανικόβλητες, κουρασμένες, παθιασμένες, μητέρες τρομαγμένες, αφοσιωμένες, διστακτικές, απρόθυμες,…

0 Comments

ΒΑΛΤΕΡ ΠΟΥΧΝΕΡ: Η στρογγυλή θεά στη λαογραφία  

Το ποδόσφαιρο μεταξύ παιχνιδιού και τελετουργίας   Δομένικο Ελασσόνος, 31 Δεκεμβρίου 1976 απόγευμα (επιτόπια έρευνα για τα ρουγκάτσια): ο εκκλησιαστικός επίτροπος δηλώνει «πως για την πραγματοποίηση του εθίμου χρειάζεται μια…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Το Garamond 12 της Μαρίας Δριμή στο θέατρο Πορεία.

Ναι, υπάρχει – ευτυχώς – σύγχρονη νεοελληνική δραματουργία. Οι νέοι συγγραφείς είναι διαβασμένοι, σπουδαγμένοι (αν όχι ΚΑΙ μορφωμένοι). Τα κείμενά τους βρίθουν διακειμενικών αναφορών, δανείων, παραπομπών σε βαθυστόχαστα επιστημονικά συγγράμματα,…

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: Αμφισημία και Αλήθεια – Η Φαντασία μεταξύ Αίσθησης και Νόησης

Από τη δεκαετία του 1960, οι Oulipo διερεύνησαν την εφαρμογή των μαθηματικών εργαλείων στη φαντασιακή αφήγηση. Αυτό μπορεί να πάρει μια πολύ απλή μορφή, για παράδειγμα, μέτρηση πολλαπλών τριάδων: αδερφών,…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ:  Τα Αμυγδαλα και η Άνοιξη

Ένα ποίημα της Μυρτιώτισσας, από τη συλλογή  Κίτρινες φλόγες (1925), μελοποίησε και τραγούδησε η Νένα Βενετσάνου. Πρόκειται για το ποίημα με τον τίτλο «voluptas». Η Μυρτιώτισσα, το πραγματικό της όνομα…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ζωρζ Σιμενόν, ο πληθωρικός συγγραφέας

  Προτιμώ μια στάλα αίμα από ένα ποτήρι μελάνι Σεφέρης     Ο Σιμενόν, θα λέγαμε, πως είναι το είδος εκείνο του συγγραφέα που κατάφερε να διατηρήσει μια σχετική ισορροπία…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, του Ιρανού Houman Seyyedi 

(ένας άνδρας, καθισμένος σε ένα  κρεβάτι, απευθύνεται στη νοηματική γλώσσα σε μια γυναίκα που δε βλέπουμε): - Είδα μια σκυλίτσα που τη χτύπησε αμάξι. Σκοτώθηκε. Το κουτάβι της ήταν δίπλα…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Μήδεια τού Λουίτζι Κερουμπίνι

Η (βεβαρυμένη από το ιστορικό των ερμηνειών της) Μήδεια τού Λουίτζι Κερουμπίνι στην περίλαμπρη Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος Εθνικής Λυρικής Σκηνής – ΚΠΙΣΝ σε συμπαραγωγή με τη Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Πορτραίτο στο νερό για τα 100 Πορτραίτα στο νερό

                                                                         Στην Παυλίνα, νονά της στήλης   ενθάδε κείται κάποιος που το όνομά του ήταν γραμμένο στο νερό [γραμμένο στον τάφο του ρομαντικού ποιητή Τζων Κητς, κατόπιν…

0 Comments

Κωστής Ζ. Καπελώνης:  Ο κυρ-Μπιλ ή η Μνήμη στην παρανομία

Προετοιμάζεται μια εποχή, όπου η κοινωφελής μνήμη θα είναι παράνομη. Ζούμε στην αποθέωση των σκουπιδιών του παρόντος. Η πραγματικότητα εκφράζεται με τα περίφημα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, που πολλές φορές δεν…

0 Comments