Ανθούλα Δανιήλ: ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ /ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ –  Στον απόηχο δύο μεγάλων ημερών

Ο ποιητής Αντώνης Σανουδάκης σχολιάζει σοβαρά την «Ημέρα της γυναίκας» με διάθεση όμως χιουμοριστική, όπως μας ήταν γνωστή από γελοιογραφίες σε παλαιότερα έντυπα.   Το ποίημα                                   Η ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΊΚΑΣ…

0 Comments

ΒΑΛΤΕΡ ΠΟΥΧΝΕΡ: Αξίες – συμπεριφορές – αισθήματα. Μορφές της παραδοσιακής προσποίησης.

Σε προηγούμενο άρθρο μου έγινε λόγος για συλλογική προσποίηση και πολιτισμική σκηνοθεσία, σε σχέση με τον φολκλορισμό και τον τουρισμό. Μολοντούτο τα φαινόμενα αυτά είναι συστατικά στοιχεία του παραδοσιακού λαϊκού…

0 Comments

Γεωργία Παπαδάκη: Για την Ημέρα Ποίησης – Μικρή ανθολόγηση από αμάραντα ποιήματα χιλιετηρίδων στη Μητρική μας Γλώσσα

«ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ. ΄Ερωτος». Μετάφραση Δ.Π. Παπαδίτσας — Ε. Λαδιά   Κικλήσκω μέγαν, ἁγνόν, ἐράσμιον, ἡδὺν Ἔρωτα, τοξαλκῆ, πτερόεντα, πυρίδρομον, εὔδρομον ὁρμῆι, συμπαίζοντα θεοῖς ἠδὲ θνητοῖς ἀνθρώποις, εὐπάλαμον, διφυῆ, πάντων  κληῖδας…

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: Μαθηματικά και Ποιητικός Συμβολισμός: Novalis, Mallarmé, Valéry

Μαθηματικά δεν είναι μόνο οι ασκήσεις/ Ποίηση δεν είναι μόνο οι συγκινήσεις. Novalis Ο Γερμανός ποιητής και φιλόσοφος Novalis (Friedrich von Hardenberg, 1772-1801), προηγείται του μοντερνιστικού κινήματος κατά σχεδόν έναν…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Μικρό σχόλιο για ο,τι τελειώνει

Όποιος έχει την τύχη να έχει απολαύσει τις παραστάσεις των τεσσάρων θεατρικών έργων του Μάρτιν ΜακΝτόνα που ανεβάστηκαν στο ελληνικό θέατρο, είναι σίγουρο ότι πηγαίνει να δει τις ταινίες του…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ώμπρι Μπίρστλυ- Όσκαρ Ουάιλντ, ο συγγραφέας, ο εικονογράφος του και η Παρακμή  

«Κάθε αφορισμός βαδίζει πάνω σε τεντωμένο σκοινί. Από κάτω  χαίνει το βάραθρο της κοινοτοπίας». Σπύρος Τσακνιάς    Ο συγγραφέας και οι αφορισμοί του   Κυνικά, ανατρεπτικά, αγαπώντας τον εαυτό του, ναρκισσευόμενος,…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Το Κατσικονήσι του Ούγκο Μπέττι, στο Διάχρονο Θέατρο της Μαίρης Βιδάλη

ΕΝΑ νεορεαλιστικό θαύμα συντελείται στο Διάχρονο Θέατρο τής Μαίρης Βιδάλη με Το Κατσικονήσι, ένα αριστουργηματικό έργο του Ούγκο Μπέττι (από τις 25 Φεβρουαρίου και για πολλές, πολλές ακόμη παραστάσεις –…

0 Comments

Έφη Φρυδά. Elisabetta Sirani. Η χήνα με τα χρυσά αυγά

Η Elisabetta Sirani (1638 –1665) ήταν μία από τις πιο παραγωγικές ζωγράφους της εποχής του Μπαρόκ, που έχαιρε μεγάλης εκτίμησης και σεβασμού ανάμεσα στους ομοτέχνους αλλά και στο ευρύτερο κοινό.…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Ο Όλυμπος στον Γαλάζιο Δούναβη. Μυθολογικές παρωδίες στο λαϊκό θέατρο της Βιέννης (1750-1850)

Ένα από τα γοητευτικότερα και σχετικά αδιερεύνητα κεφάλαια της πρόσληψης του αρχαίου ελληνικού δράματος στην Ευρώπη των νεωτέρων χρόνων είναι οι θεατρικές παρωδίες στα λαϊκά θέατρα των μεγάλων μητροπόλεων της…

0 Comments

Φάνης Κωστόπουλος: ΕUGÈNE  DELACROIX – Η θρησκευτική ζωγραφική του

    Αν οι άνθρωποι μεθούν με το κρασί, ο Ευγένιος Ντελακρουά μεθούσε με το  χρώμα. Ο Μπωντλαίρ -  που είναι ο πιο διορατικός από τους κριτικούς της ζωγραφικής του- λέει…

0 Comments

Κωστής Ζ. Καπελώνης:  Ο ηθοποιός και ο κόσμος του

Ο ηθοποιός απεκδύεται εαυτόν και φοράει τον ρόλο. Μάλλον, πιο σωστά, Έναν ρόλο. Απομακρύνεται από τον χρόνο του, για να πάει στον χρόνο του θεατρικού έργου. Εγκαταλείπει τη δική του…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μαγιακόφσκι, ο μακαρίτης σιχαινόταν το κουτσομπολιό

Τίποτα δεν πάει χαμένο στη χαμένη σου ζωή Τ’ όνειρό σου ανασταίνω Και το κάθε σου Γιατί                                                 Μ. Ρασούλης       Μιλάει στο τηλέφωνο. Υψώνει τη φωνή. Φαίνεται…

0 Comments