Κωστής Ζ. Καπελώνης:  Ένας Τερζόπουλος δεν φέρνει την Άνοιξη

Χρειάστηκαν είκοσι χρόνια “αποδόμησης”, ασκήσεων επικοινωνίας, ημιδιαβασμένων σκηνοθετών, ακατάλληλων ηθοποιών, παρελάσεων αστέρων με ψείρες για να αποκτήσουν φωνή και εισαγωγές δήθεν πειραματισμών για να μας πουν στο τέλος, εν έτει…

0 Comments

Βάλτερ Πούχνερ: Για μια θεωρία της παράστασης

Αντικείμενο μιας θεωρίας του θεάτρου είναι η θεατρική παράσταση, της οποίας η ανάλυση μπορεί να λειτουργεί ως διαφωτιστικό παράδειγμα και για την ανάλυση μιας σειράς άλλων πολιτιστικών παραστάσεων/τελέσεων. Όμως από…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας:Το θέατρο ως αγχολυτική εκτόνωση.

Σε όλες τις μεγάλες πολιτιστικές μεταβάσεις, το θέατρο – ως αλάθητο βαρόμετρο – καταγράφει ασυνήθιστες δονήσεις. Άλλοτε προς το μελοδραματικό, το ελαφρά διασκεδαστικό κι άλλοτε προς τον αποδομητικό χαβαλέ, που…

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: Υλικό και Σχόλια 52 – Jonathan Coulton

ΥΛΙΚΟ   Ο Jonathan William Coulton, που συχνά αποκαλείται "JoCo" από τους θαυμαστές, γεννήθηκε την 1 Δεκεμβρίου 1970, Μπρούκλιν, Νέα Υόρκη. Είναι Αμερικανός ποιητής, τραγουδιστής-τραγουδοποιός και συγγραφέας, γνωστός κυρίως για τα…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μάριος Χάκκας, αυτοσαρκαζόμενος

«Τα γραφτά μου μικρά σαν κουτσουλιές, στη δεύτερη, το πολύ στην τρίτη σελίδα, εξαντλούνται κι έπειτα μάταια προσπαθώ να τα τεντώσω, δεν έρχονται οι φράσεις και τα νοήματα γατάκια πεταμένα…

0 Comments

Έφη Φρυδά. Η ανατομία μιας πτώσης (το καλοκαίρι είναι για να ξαναβλέπουμε σημαντικές ταινίες)  

Το καλοκαίρι είναι για να ξαναβλέπουμε σημαντικές ταινίες. Μαζί με τη δική μου παρουσίαση δημοσιεύουμε και αυτή της Γιούλης Ζαχαρίου, που γράφτηκε περίπου πριν ένα χρόνο.  Πρόκειται για δύο διαφορετικές…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: ‘’Μικρή Ιστορία Για Ένα Φόνο’’ (A Short Film About Killing  1988) σκηνοθεσία Krzysztof Kieslowski

Ο περίφημος ‘’Δεκάλογος’’ (Dekalog) θεωρείται το κορυφαίο έργο του σπουδαίου πολωνού σκηνοθέτη Krzysztof Kieslowski και είναι αυτό που τον έκανε γνωστό για πρώτη φορά στο Δυτικό κοινό. Οι δέκα ιστορίες…

0 Comments

Γιάννης Κολοκοτρώνης: Ο Ψυχολογικός και Βιολογικός Υβριδισμός του Θωμά Μπερτόλη

Ο Θωμάς Μπερτόλης (γεν. 1973) είναι ένας σύγχρονος μετα-σουρεαλιστής κεραμίστας με μια ιδιαίτερη οπτική στο έργο του. Αφοσιωμένος λάτρης της πλαστικότητας του πηλού που του επιτρέπει να δημιουργεί τις μορφές…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Εγώ ΕΙΝΑΙ ένας άλλος

      Εγώ ΕΙΝΑΙ ένας άλλος (Αρθούρος Ρεμπώ) Κάποτε νιώθω να ‘μαι τόσοι πολλοί που χάνομαι. (Οδυσσέας Ελύτης) Απορώ με τον θόρυβο που έχει ξεσπάσει αυτόν τον καιρό, αφενός με τον Μ.…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Νίκος Καχτίτσης, περιπλανώμενος, ενοχικός, εύτρωτος

«Θυμούμαι πολύ ζωηρά – θα ήμουν μόλις επτά χρονών – κάποιο απόγιομα στις πέντε με έξι η ώρα στον κήπο μας, ξαναβλέπω τον εαυτό μου να σταματά, να στρέφει τα…

0 Comments

 Κωνσταντίνος Μπούρας: Επίδαυρος και πράσσειν ά-ΛογA.

Σε μεταβατικές μεταιχμιακές εποχές πολιτιστικής παρακμής, σε εποχές ιδεολογικών-αισθητικών εκπτώσεων, οι καλλιτέχνες και οι δραματουργοί, ως ασφαλές βαρόμετρο κοινωνικοπολιτικών μεταβολών και διακυμάνσεων, επιδίδονται συνήθως σε αυτοκαταστροφικού τύπου ομοιοπαθητικές-δραματοθεραπευτικές απόπειρες, επιχειρώντας…

0 Comments