Κωστής Ζ. Καπελώνης: Παλαιά, αλλά σύγχρονα  Α΄   

Έχουν περάσει 44 χρόνια από τότε που πρωτοεμφανίστηκε το όνομα μου στη διανομή επαγγελματικής θεατρικής παράστασης στο φεστιβάλ «I Greci: Nostri Contemporanei?» της Φλωρεντίας, (24 Απριλίου-13 Μαΐου, 1979). Η Αθήνα…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας:  ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ: Προς μια ποιητική ανασηματοδότησή της

Το Διαδίκτυο επέφερε μία μεγάλη επανάσταση στην πνευματική και καλλιτεχνική ζωή, όχι μόνον τού τόπου μας αλλά παγκοσμίως. Έπαψε πλέον το μονοπώλιο/ολιγοπώλιο των μεγάλων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και η τεράστια,…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Η σύγχρονη δραματουργία παραπαίει ανάμεσα στην παραδοσιακή (γραμμική) αφήγηση και στo μετανεωτερικό χάος τής μεγιστοποιημένης εντροπίας.

Από το πανάρχαιο (ασιατικό) θέατρο σκιών και την μυστηριακή-παιδαγωγική του χρήση μέχρι τους πλανόδιους παραμυθάδες τής Ανατολής, τους περιπλανώμενους μίμους/μιμάδες/παντόμιμους/ζογκλέρ και τσιρκολάνους και πριν την ανακάλυψη τής τυπογραφίας, ο μόνος…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: «Ψυχών Λύτρωσις» στο θέατρο Αλκμήνη από μια πλειάδα εξαιρετικών καλλιτεχνών.  

Η Γαλάτεια Καζαντζάκη γράφει και σύγχρονοι ανήσυχοι πνευματικοί άνθρωποι εμπνέονται εξήντα χρόνια μετά!!! Αυτό θα πει διαχρονικότητα, η μόνη αθανασία στην οποία μπορούμε να ελπίσουμε, εμείς «τα βιαστικά άπειρα όντα…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Το αθάνατο «ΚΕΚΛΕΙΣΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΘΥΡΩΝ» του Ζαν Πωλ Σαρτρ σε σκηνοθεσία Χρήστου Γαλάνη στο Θέατρο «Από κοινού».

Γράφει ο ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασεολόγος και κριτικός Κωνσταντίνος Μπούρας   Η περίφημη συμπεριληπτική φράση «Η Κόλαση είναι οι άλλοι» από τη «Ναυτία» τού φιλοσόφου Ζαν-Πωλ Σαρτρ, που είχε την τόλμη…

0 Comments

Κωστής Καπελώνης:  – Δημοτικά θέατρα σαν παραμύθια

Μια φορά κι έναν καιρο υπήρχε ένα δημοτικό θέατρο... Αρχή του παραμυθιού, καλησπέρα σας... Μια φορά κι ένα καιρό υπήρχαν καλλιτέχνες που πρόσφεραν έμπνευση, μεράκι, πολύ απλήρωτο χρόνο, για να…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: “Ay, Carmela!” στο Θέατρο Μεταξουργείο.

Το «μυστικό» επιτυχίας αυτού τού έργου είναι απλό (αλλά όχι και τόσο εύκολο στην πρακτική εφαρμογή του): Απευθύνεται στο συναίσθημα τού θεατή Είναι καλογραμμένο Είναι διαχρονικό ως αντιπολεμικό Βασίζεται στα…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Η αγριόπαπια του Ερρίκου ΄Ιψεν στο θέατρο ΕΚΑΤΗ σε σκηνοθεσία Βαλεντίνης Λουρμπά

Μας χωρίζουν σχεδόν 120 χρόνια από τον θάνατο του Νορβηγού Ερρίκου Ίψεν  (1828-1906) και όμως τα έργα του δεν έπαψαν ποτέ να παίζονται πάντα με επιτυχία και θαυμασμό για τις…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Ο Gilles και η Νύχτα τού HUGO CLAUS με τον Νίκο Χατζηπαπά, για δεύτερη χρονιά, φέτος στο Θέατρο ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ.

Το αριστουργηματικό, ερεβώδες, «σκοτεινό» έργο τού HUGO CLAUS “Gilles και η Νύχτα” που αφορά την απολογία τού Ζιλ Ντε Ραι στην Ιερά Εξέταση πατάει πάνω στην σύγχρονη δραματουργική αξιοποίηση θεμάτων…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Βασιλιάς Ληρ στο ARROYO DANCE THEATRE

Ο ρυθμός έφυγε από την σύγχρονη ποίηση και κατέφυγε στο λεγόμενο «σωματικό» χορό-θέατρο (λες και υπάρχει και …ασώματο). Ήταν τόσο συναρπαστική η βακχική χορογραφία, οι μουσικές κραυγές, τα αρμόζοντα ιντερμέδια,…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Το φαινόμενο Πωλ Ζαχαριάδης στο Θέατρο  Τέχνης ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ στο έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ «Δωδεκάτη Νύχτα – ή Ό, τι επιθυμείτε» σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα  

Ο Πωλ Ζαχαριάδης τεχνουργεί έναν λεπτεπίλεπτο ρόλο στα όρια μεταξύ δραματικού και κωμικού στην ελληνορωμαϊκής κοπής κι εμπνεύσεως ονειρική κωμωδία τού Ουίλιαμ Σαίξπηρ «Δωδέκατη Νύχτα ή Ό, τι επιθυμείτε» σε…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Το κύκνειο άσμα του Νιλλ Σαιμον “Roses dilemma” στο θέατρο Αλκμήνη με  τίτλο “Θα σε δω στον παράδεισο”.  

Ο αγγλοσαξονικός πραγματισμός μαζί με τον επίσης ρεαλιστικό και επικεντρωμένο στην ύλη τής σκληρής επιβίωσης λουθηρανισμό σε συνδυασμό με μία ελαφρά εσάνς παλιομοδίτικου ρομαντισμού και ελεγχόμενου μελοδραματισμού, παρουσιάζει (σε αυτή…

0 Comments