Marià Fortuny i Marsal Τα παιδιά του ζωγράφου στο γιαπωνέζικο δωμάτιο, 1874.

 Ο πίνακας αυτός είναι ένας από τους αγαπημένους μου, και κατά τη γνώμη μου, ο καλύτερος του Μαριά Φορτούνι, Ισπανού ζωγράφου. Στη σύντομη καριέρα του ο Μαριά Φορτούνι (1838 –…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Διθυραμβικά σχόλια για την πρώτη ατομική έκθεση της Ειρήνης Αντωνάκη

Η Ειρήνη Αντωνάκη, μία τριτοετής φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής Ε.Μ.Π. αποκαλύπτει το τεράστιο εικαστικό ταλέντο της στην παγκόσμια πρώτη ατομική έκθεση που ανοίγει τα μάτια στο κοινό για το τι μέλλει γενέσθαι…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Όνειρα Ονείρων – Αρτεμίδωρος-Φρόυντ, Μαξ Έρνστ, Περέκ, Μπρετόν, Σεφέρης

''Είμαστε φτιαγμένοι απ' των ονείρων την ουσία. Τη ζωή μας ο ύπνος κυβερνάει''  Σαίξπηρ                                 …

0 Comments

Έφη Φρυδά. Dorothea Tanning (25 Aυγ. 1910-31 Ιαν. 2012). Σκίζοντας την ταπετσαρία

Με μια καριέρα που διαρκεί πάνω από 70 χρόνια, και με το πληθωρικό της έργο να περιλαμβάνει ζωγραφική, εικονογράφηση, χαρακτικά, γλυπτική, installations, collage, σκηνογραφία, ενδυματολογία, μυθιστοριογραφία, διηγήματα, απομνημονεύματα (δύο τόμοι)…

1 Comment

Κώστας Γιαννόπουλος: Η Λεονόρα Κάρρινγκτον – Αποκάτω

«Ο ήλιος δεν είχε ακόμα ανατείλει. Δεν ξεχώριζαν θάλασσα και ουρανός- μόνο που η θάλασσα ήταν ελαφρά ρυτιδωμένη σαν πανί ζαρωμένο» Βιρτζίνια Γουλφ     Παράδεισος και Κόλαση   Είναι γνωστό…

0 Comments

Παυλίνα Παμπούδη: Για τον Γιάννη Μιχαηλίδη, τον ζωγράφο “της μαγικής φθοράς του χρόνου” και “της μνήμης του φωτός και της θάλασσας”

 Αυτή η λιμπελούλα ίσως να είναι η ψυχή του…  Κι ο αποχαιρετισμός, που δεν κάναμε.   Ο Γιάννης μου είχε χαρίσει αυτό το έργο -με την χειροποίητη κορνίζα του -…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ένα παραμυθένιο φαγοπότι στης κόμισσας Χαψούλη

«Ω, δεν υπάρχει αμφιβολία Η γεύση είν’ η πεμπτουσία Πρέπει να τρως πάση θυσία Το καλό κουνέλι θα βασανιστεί Το καλό το ψάρι πρέπει να βραστεί. Η όρεξή μας δε…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Η πόλη κι ο πότης – Ο Μαζερέελ κι ο Ροτ και τα σχόλια του Τσβάιχ

«ο ήλιος πεθαίνοντας σε μιαν αψίδα γέρνει και μακρύ σάβανο η νύχτα σα να σέρνει, άκου, καλή μου, ως την ανατολή γλιστρά» Μπωντλαίρ   Προοίμιο   Ο Φρανς Μαζερέελ [1889-1972]…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Για δυο σταγόνες χρώμα και μια σταγόνα μελάνι με τους Ντε Σταλ, Άβερυ και Γκρακ

  «Να θυμάστε ότι ένας πίνακας –πριν να είναι ένα πολεμικό άλογο ή μια γυμνή γυναίκα ή ένα ανέκδοτο- είναι βασικά μια επίπεδη επιφάνεια καλυμμένη από χρώματα συναρμοσμένα με μια…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Μαίρη Κασάτ, η αμερικανίδα ιμπρεσιονίστρια, το μοντέλο της  Λύντια Κασάτ κι ο μέντοράς της Ντεγκά

      Γυναίκες ζωγράφοι Ο 19ος αιώνας ως το τέλος του και τα πρώτα χρόνια του 20ου, οι σαρωτικές αλλαγές που επικράτησαν με τη βιομηχανική επανάσταση σ’ όλους σχεδόν τους…

0 Comments