Κωστής Ζ. Καπελώνης:  “Το θέατρο έχει γίνει ξέφραγο αμπέλι…”

Στις 22 Μαΐου του 1969, το Θέατρο Τέχνης παρουσιάζει τον Οιδίποδα Τύραννο στο Λονδίνο, στο θέατρο Aldwych. Στις 17 Οκτωβρίου κάνει πρεμιέρα στο Υπόγειο. Στις 26 Νοεμβρίου δημοσιεύεται στο περιοδικό…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου:  Ένας μοναχικός αγώνας – του Σέρβου Srban Golubovic

Είχα αρκετά χρόνια να δω ταινία που αποδίδει τόσο ανάγλυφα εκείνη την κρατική εξουσία που, από ιδεολογία και συμφέρον (έτσι κι αλλιώς αυτά τα δύο είναι πια συνώνυμα), επιλέγει να…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Χορός, η παιδική ηλικία τής ψυχής στην επίγεια περιπέτειά της.  

Για να θυμηθούμε το περίφημο αίνιγμα τής Σφιγγός «εν αρχή ήταν το μπουσούλημα, μετά το μπαμπάλισμα (λόγος άνευ αποχρώντος λόγου), αμέσως μετά ο ορθοπόδησις κι εν τέλει η κατά-σκήνωσις». Βλέποντας…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Αύγουστος Στρίμπεργκ, Ο χορός του θανάτου, σε σκηνοθεσία-προσαρμογή  Βαλεντίνης Λουρμπά, στο θέατρο Εκάτη.  

Το θέατρο των τριών. Αν και είναι ο Ίψεν που μίλησε για το ιψενικό τρίγωνο, το βλέπουμε το σχήμα κατασπαραγμένο να επανέρχεται και στον Στρίμπεργκ. Κατά μία γλωσσική συγκυρία το…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Αυτόχειρ! του Νικολάι Έρντμαν, στο Εθνικό μας Θέατρο.

Το χιούμορ θα μας σώσει!!!   Επιτέλους, κάπου μεταξύ γκροτέσκο και φάρσας, το θέατρο δικαιώνεται εν μέσω γενικευμένης κατάθλιψης λόγω πολέμου και παρά τους λοιμούς, λιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς, η διονυσιακή…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Πυγολαμπίδες μέσα σε νύχτα πυρκαγιάς…

Ακούω ήδη τις αντιδράσεις πολλών: μα είναι δυνατόν, εδώ έχουμε κατακλυστεί από πολέμους, πανδημίες, οικονομική κρίση, διαφανείς πολιτικές προθέσεις και αδιαφανή διεθνή συμφέροντα, κι εσύ επιμένεις να ελπίζεις ακόμη στον…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ροΐδης – Προυστ – Μια παράδοξη παραλληλία  Β’ Μέρος

''Το βιβλίο μου είναι ένας πίνακας ζωγραφικής'' -Μαρσέλ Προυστ.     Ο Ντεζεσέντ του «Ανάποδα» Άλλωστε ο αφηγητής ισχυρίζεται πως ο νεαρός Μαρσέλ- κι ίσως όχι μόνο αυτός- δεν είναι άλλος…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Ένας «Θεόφιλος» εις αναζήτησιν τής προ πολλού χαμένης ελληνικότητος μεγαλουργεί στο θέατρο «Άλφα»

Η περίφημη γενιά τού 1930 ανέδειξε τους μέγιστους νεοέλληνες λογοτέχνες τού εικοστού αιώνα για τρεις λόγους: πρώτον, ήταν γενιά, ομάδα, εύψυχη και ομονοούσα εν πολλοίς, δεύτερον αναζητούσε στην ελληνικότητα τα…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: «Άνθρωποι και Ποντίκια» του Τζον Στάινμπεκ σε σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη στον CARTEL Τεχνοχώρο.

Όλες οι παθογένειες τής νεοελληνικής κοινωνίας. Οι σύγχρονοι εκπεσώτες μεσοαστοί νοσταλγούν το αγροτοκτηνοτροφικό παρελθόν τους και απεχθάνονται την αστυφιλία μετά το 1950 που έφερε από την ύπαιθρο χώρα φτηνά εργατικά…

0 Comments

Έφη Φρυδά. Γυναίκα και τέχνη. Στην Αναγέννηση (Μέρος 2ο)

Στο δεύτερο μέρος του αφιερώματός μας Γυναίκα και τέχνη θα επικεντρωθούμε σε μερικές ακόμα δημιουργούς της Αναγέννησης και του Μπαρόκ. Ο λόγος που επιστρέφω στην εποχή είναι διότι, μελετώντας ανακαλύπτει…

0 Comments