Φάνης Κωστόπουλος: Ο Ζαν  Φρανσουά  Μιλέ στον ίσκιο του Βίνσεντ  Βαν  Γκογκ

    Λίγοι είναι εκείνοι που, όταν βλέπουν πίνακες του Βαν Γκογκ, ιδιαίτερα εκείνους   με θέματα από την αγροτική ζωή, έχουν στη σκέψη τους τον Jean François Millet. Και αυτό όχι…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Ο «Μακρυγιάννης» κατέλαβε εξ απήνης και το Θέατρο Αλκμήνη.

Η σύγκριση της ίδιας παραγωγής σε εξωτερικό κι εσωτερικό χώρο είναι απολύτως διδακτική και μας βοηθάει να διερευνήσουμε ευκρινέστερα την θεατρική σύμβαση. Το θέατρο σκιών σε πλατείες, σε καφενεία, σε…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας:  «Η Αλήθεια είναι» του Δημήτρη Δημητριάδη από την πάντα πρωτοπόρο ομάδα bijoux de kant στο ευπρόσιτο Θέατρο Νέου Κόσμου.

Μετά την φετινή βράβευση με το Athens Prize for Literature τού Νίκου Δαββέτα για το μυθιστόρημά του «Άντρες χωρίς άντρες» (εκδόσεις Πατάκη) (βλ. https://grafei.wordpress.com/2021/12/06/%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%ce%b2%ce%b9%ce%b2%ce%bb%ce%af%ce%bf-%cf%85%cf%80%ce%bf%cf%88%ce%ae%cf%86%ce%b9%ce%bf-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf-athens-prize-for-literature-2021-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84/ ) τέθηκε επί τάπητος το θέμα…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: To Πονηρό πνεύμα του Νόελ Κάουαρντ στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά.

Σε κάθε Κρίση η καταφυγή στις άλλες διαστάσεις είναι αναπόφευκτη.   Μεσούσης της πολεμικής συρράξεως στην Ουκρανία ένα επίκαιρο έργο για το καθημερινό παράλογο και τις διαφυγές του. Η πρεμιέρα…

0 Comments

Κωστής Ζ. Καπελώνης: ένα ποίημα

ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Θυμάσαι, μνήμη, όταν διάβαζες στο φως του λύχνου ρομάντζα, κόμικς και φανταστικές ιστορίες Και τώρα, μόνο όταν δεν έχει διακοπή ρεύματος κι είναι ψηλά ακόμη ο ήλιος…

0 Comments

Έφη Φρυδά. Γυναίκα και τέχνη. Ένας χώρος δικός της. 1o μέρος

Ανά τους αιώνες η γυναίκα στην τέχνη – όπως άλλωστε και σε όλους τους τομείς -  αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες τόσο στην πορεία όσο και στην αναγνώριση της δουλειάς της. Οι…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Αυστηρή κριτική για την ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ στο Μέγαρο

Μια «Αυλή των θαυμάτων» δανεική και διαχρονική. Από το «Φιντανάκι» του Παντελή Χορν, στην «Παληά Αυλή» του Κώστα Δ. Χατζηαργύρη, στην επίχρυση κι επισμαλτωμένη «Αυλή» του Καμπανέλλη και τέλος στο…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου:  Δυο Ουκρανικές ταινίες

Τα φριχτά γεγονότα των τελευταίων ημερών στην Ουκρανία έχουν ξυπνήσει τα αντανακλαστικά της κοινής γνώμης, που συνήθως ανταποκρίνονται μόνο όταν υπερπροβληθούν από τα ΜΜΕ ακραίες ζοφερές καταστάσεις. Έστω κι έτσι,…

3 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Μια αρχετυπική «παράσταση» ποτ-πουρί, σαν μάθημα τελειοφοίτων σε σχολή υποκριτικής.

Η γοητεία των παραθεατρικών χώρων (στην περίπτωσή μας ένα κουρείο με πατάρι και wc) είναι έκδηλη και πασιφανής. Ο θεατής εντάσσεται στο «τοπίο» οργανικά και ο αστικός ιστός συνεχίζει να…

0 Comments

Κωστής Ζ. Καπελώνης: Ποιά είναι η αξία των αξιών;

Έχω μια διαταραγμένη αντίληψη για το τι είναι καλλιτεχνικό έργο, τι σημαίνει  πνευματική δημιουργία και τι πνευματική ιδιοκτησία. Θεωρώ ότι το καλλιτεχνικό έργο δεν είναι υλικό αγαθό, επομένως η διακίνησή…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Θέατρο ΕΛΕΡ, Βelle Εquipe, μια παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Grégory Reibenberg, σε σκηνοθεσία Μάρθας Μπουζιούρη.

Το «θέατρο ντοκιμαντέρ» στα καλύτερά του!!!       Σπανίως απολαμβάνω το πολιτικό θέατρο που βασίζεται σε ντοκουμέντα, όμως εδώ η μυθοπλαστική διαδικασία οδηγούσε σε συναρπαστική αφήγηση μουσικού τύπου με…

0 Comments

Κωνσταντίνος Μπούρας: Η «Μεγάλη απόδραση»

Η «Μεγάλη απόδραση» από τον εαυτό μας, τώρα και στους κινηματογράφους, επειδή η Ιστορία έχει σαφείς επαναληπτικές τάσεις και οι κοινωνικές παθογένειες κακοφορμίζουν. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΟΥΝ, ΝΑ…

0 Comments