Κωστής Ζ. Καπελώνης: Τα θέατρα είναι κλειστά

 Αγαπημένοι μου ηθοποιοί, τα θέατρα είναι κλειστά, τα θέατρα είναι κλειστά, τα θέατρα είναι κλειστά και σκοτεινά, σαν πεθαμένα. Ακατοίκητα. Χωρίς ανάσα θεατή και ιδρώτα ηθοποιού. Χωρίς φωνή, χωρίς χειροκρότημα...…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Χριστούγεννα  στην Ελευσίνα με την ΚΟΑ

Αχτίδα παρηγοριάς και ελπίδας προσφέρει η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η ΚΟΑ, η οποία με τα οκτώ μουσικά σύνολά της και τις εκδηλώσεις της σε εμβληματικούς χώρους πολιτισμού, ρίχνει φως που…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος:  Πορτραίτα σε λάδι –  Ο Νίκος Εγγονόπουλος, «συμμέτοχος του νυκτερινού εγκλήματος»  Β’ μέρος, ο ζωγράφος  

  Ιδεολογία και Ζωγραφική    Ο Εγγονόπουλος συνελήφθη το 1941 από τους Γερμανούς και κλείστηκε σε στρατόπεδο εργασίας, αλλά δραπέτευσε και γύρισε με τα πόδια στην Αθήνα. Όταν κάποιος τον…

0 Comments

Κώστας Γιαννόπουλος: Ο Νίκος Εγγονόπουλος, συμμέτοχος του νυκτερινού εγκλήματος – Α’  μέρος: ο ποιητής

Μεσ' τη μονότονη βροχή τις λάσπες την τεφρήν ατμόσφαιρα τα τραμ περνούνε και μεσ' από την έρημη αγορά (...) πηγαίνουν προς τα τέρματα. ~Νίκος Εγγονόπουλος, ''Τραμ και Ακρόπολις''~         Όλα, θαρρείς,…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: OTTЕПЕЛЬ (Λιώσιμο των πάγων). Σκηνοθεσία Βαλέρι Τοντορόφσκι.

  Μια ματιά πάνω στο έργο.  Mόσχα, 1961. Στην ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης, γενικός γραμματέας του Κ.Κ.Σ.Ε. ο Νικήτα Χρουστσόφ (1958-1964),ηγέτης κατά το μεγαλύτερο μέρος του ψυχρού πολέμου, αυτός που…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Λόγος και εικόνα (μέρος 2ο)

Η γόνιμη μήτρα της Λογοτεχνίας δεν έπαψε ποτέ να τροφοδοτεί τον κινηματογράφο με πλούσιο και πολύτιμο υλικό, όμως η μετατροπή ενός μυθιστορήματος σε σενάριο δε γίνεται ποτέ χωρίς απώλειες. Το…

2 Comments

Κωστής Ζ. Καπελώνης: Σιωπή θεάτρου

 Υπάρχουν κάποιες σιωπές στο θέατρο, που έχουν μεγάλο νόημα. Όπως εκείνη η επείγουσα και διαδοχικά αναδυόμενη σιωπή μετά το τρίτο κουδούνι για την έναρξη μιας θεατρικής παράστασης ή εκείνη η…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ζαν Κοκτώ, ο πολυμήχανος / Β΄ μέρος

Το 1920 παρουσιάζεται το μιμόδραμα του Ντάριους Μιγιό, ''Το βόδι στη στέγη''.    Το 1928 υποβάλλεται σε νέα απόπειρα αποτοξίνωσης και κρατάει ημερολόγιο αυτής της προσπάθειας, ενώ ζωγραφίζει σχέδια και σκίτσα.…

0 Comments

Κοσμάς Κοψάρης: Κριτική επισκόπηση των δύο πρώτων ταινιών του Παζολίνι.

Τα αδιέξοδα ενός σκοτεινού κόσμου.   Στόχος του παρόντος άρθρου είναι να εντοπίσει τον νεορεαλιστικό ιστό που διατρέχει τις δύο πρώτες ταινίες του Πιέρ Πάολο Παζολίνι. Συνθήκες αθλιότητας, έντονο κοινωνικό…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ζαν Κοκτώ ο πολυμήχανος  Α’ Μέρος

Υπάρχουν μερικοί καλλιτέχνες που όταν έκαναν τα πρώτα τους βήματα είχαν τη τύχη να ζήσουν σε εποχή που ανθούσαν πρωτοπορίες και κινήματα, που ποτέ πριν δεν είχαν υπάρξει. Και υπάρχουν…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Λόγος και εικόνα – Η Λογοτεχνία στην οθόνη (μέρος 1ο)

Η λέξη, η παντοδύναμη και μυριάκριβη, εκτίθεται γυμνή ή πλουμισμένη, σημαίνουσα ή υποσημαίνουσα, προκλητική ή κρυπτική ή και παραπλανητική ενίοτε,   αυτόνομη όμως,  εκθαμβωτική και μονίμως ανυπεράσπιστη στα μάτια του αναγνώστη.…

0 Comments