Η Παυλίνα Παμπούδη απαντά στο Ερωτηματολόγιο του Μαρσέλ Προυστ (!)

(Ο Χάρης Βλαβιανός είχε, προ δωδεκαετίας, την ομότιτλη στήλη (δεν θυμάμαι σε ποια εφημερίδα) και υπέβαλλε αυτές τις ερωτήσεις σε διάφορους ημεδαπούς συγγραφείς. Κάποτε, προφανώς, είχε έρθει και η σειρά…

0 Comments

Φάνης Κωστόπουλος:  Υπό βροχήν – Οι άθλιοι του Ουγκώ στη δεκαετία του 1950 και στη χρονιά του θανάτου του

   Οι παιδικοί μου φίλοι, αυτοί που στέλνει ο Θεός και όχι το συμφέρον,   που ευτύχησαν να είναι από καλές οικογένειες και που ήταν άριστοι μαθητές στο σχολείο, διάβαζαν, θυμάμαι…

0 Comments

Ελένη Λιντζαροπούλου: Το ημερολόγιο ενός τρελού, του Νικολάι Γκόγκολ

Αλήθεια πόσες φορές μπορεί να ανεβεί ένα θεατρικό έργο, να ξαναδιαβαστεί και να ξαναδιαβαστεί υποκριτικά ένας ρόλος και να παραμείνει καινούριος; Στην περίπτωση του Ημερολογίου ενός τρελού που ανεβαίνει για…

0 Comments

Φάνης Κωστόπουλος: Ερρίκος Ίψεν, ένας από τους κορυφαίους δραματουργούς του παγκόσμιου θεάτρου

          Ο  Ερρίκος Ιψεν  είχε από πολύ νωρίς  καταλάβει ότι ήταν «μόνο σ’ αυτό καλός»,  να γράφει Θέατρο, όπως είπε πολύ εύστοχα ο Μπέκετ. Πράγματι, όταν…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Η Αρχιτεκτονική των αναμνήσεων

Κομματιασμένες αναμνήσεις από το σπίτι του παππού μου, στο Ντεπό της Θεσσαλονίκης, όπου πέρασα μεγάλο κομμάτι της παιδικής μου ηλικίας, έρχονται συχνά μπροστά μου, συνθέτοντας τις πρώτες αντιλήψεις μου περί…

2 Comments

Παυλίνα Παμπούδη: Η Νονομάγισσα, ο κ. Αδαμάντιος και η κ. Χρυσούλα

Μια φορά, σ’ ένα καλύβι στο βουνό, ζούσαν ο κύριος Αδαμάντιος και η κυρία Χρυσούλα, ένα πάμπτωχο ζευγάρι, που η μόνη του περιουσία ήταν τρεις κότες, η Σμαράγδα, η Ζαφειρούλα…

0 Comments

Δημήτρης Γαβαλάς: Σύγχρονες Απόψεις για τη Μαγεία και τη Μαντική  

Ένα ‘συγχρονιστικό’ γεγονός είναι διττό: αποτελεί σύνδεση εσωτερικού/ ψυχικού και εξωτερικού/ φυσικού με νόημα για το άτομο. Ο Jung ορίζει τα συγχρονιστικά γεγονότα ως πράξη δημιουργίας, γιατί ένα συγχρονιστικό γεγονός…

0 Comments

Μαρία Τσάτσου: Δημήτριος Κουτρουμπής: ο γέροντας της Βουλιαγμένης

Η ζωή του Δημητρίου Κουτρουμπή μου ήταν γνωστή πολύ πριν γνωρίσω το πρόσωπό του. Από τις διηγήσεις της καθηγήτριας στο Αρσάκειο Ψυχικού και φίλης μου Βασιλικής Βώκα, ήξερα πως στη…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Με το βλέμμα στο μέλλον. Τρία κοντσέρτα∙ ένα φλάουτο, ένα βιολοντσέλο κι ένα πιάνο. Τρία νέα παιδιά κερδίζουν το θερμό χειροκρότημα του κοινού. 

Κόντρα στη συνήθεια – ένα μικρό εισαγωγικό έργο, ένα κοντσέρτο και μια συμφωνία-  η αυλαία των συναυλιών της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών άνοιξε για το 2022-2023 με τρία κοντσέρτα: για φλάουτο,…

0 Comments

Αλέξανδρος Σάντο Τιχομίρ: Μῆνις: ένα καταγωγικό όριο του κόσμου;

«Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληιάδεω Ἀχιλῆος[1]»: αυτό είναι το πρώτο νήμα του σαβάνου που υφαίνει ο Όμηρος σαν άλλη Πηνελόπη για τη μνήμη του τρωικού πολέμου. Και καθώς κάθε πόλεμος εσωκλείει…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου:  Σχετικά με τον «Λάζαρο» του Λεονίντ Νικολάγιεβιτς Αντρέγιεφ

Ο Λεονίντ Νικολάγιεβιτς Αντρέγιεφ (1871-1919)υπήρξε εκπρόσωπος του Αργυρού αιώνα της ρωσικής λογοτεχνίας και του εξπρεσιονισμού. Σύμφωνα με τον Γκόρκι, διέθετε μια διορατικότητα που άγγιζε τις πιο βαθιές πτυχές της ζωής.…

0 Comments