Φάνης Κωστόπουλος: DOMINIQUE GRANDMONΤ, ο πιο αισθαντικός μεταφραστής του Καβάφη στην Γαλλική γλώσσα
Είναι αλήθεια ότι όσο καλά κι αν ξέρει κανείς και τις δυο γλώσσες, τη δική του και…
Είναι αλήθεια ότι όσο καλά κι αν ξέρει κανείς και τις δυο γλώσσες, τη δική του και…
Ο ΑΣΙΑΤΗΣ Από όσους Έλληνες γνώρισα, ο ΣΕΦΕΡΗΣ ήταν ο πλέον Ασιάτης - Χένρι Μίλερ Όλα άρχισαν από τούτη τη φράση του Χένρι Μίλερ, που έβαλα μότο σε τούτο…
Στην όχι και τόσο μακρινή μας Γεωργία, μια χώρα στον γνωστό μας Καύκασο, υπάρχει έντονη ελληνική δραστηριότητα. Το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Τιφλίδας, πρωτεύουσας της Γεωργίας, έκανε αφιέρωμα στην επέτειο…
Έργο οικολογικό και αυθαίρετο – Εικονογράφηση: Τάσος Τσούντος ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ: ΟΙ ΑΠΡΟΣΚΛΗΤΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ (Μουσική καθώς ανάβουν τα φώτα του μπερντέ και αριστερά βλέπουμε την άθλια παράγκα του Καραγκιόζη…
Από το «Εμείς κι ο Χρόνος» του Τζων Πρίσλεϋ (έτσι το γράφαμε τότες), που παίζαμε φοιτητές στην Ίριδα στις αρχές της δεκαετίας τού 1980, μέχρι αυτόν τον διαλογισμό σε κίνηση,…
Ο Μακιαβέλλι - που θαυμάζει, στο πολύκροτο βιβλίο του Ο Ηγεμόνας, τον Καίσαρα Βοργία ως πολιτικό και στρατιωτικό ηγέτη - σίγουρα τον ίδιο θαυμασμό θα ένιωθε και για τον…
Σε πρόσφατη έρευνα του σωματείου "Τα βιβλία παίζει" στα παιδικά βιβλία που εκδόθηκαν από το 2010 και έπειτα δεν υπάρχει επαρκής αντιπροσώπευση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, όπως παιδιά με αναπηρία, πρόσφυγες…
Αφιερωμένο στην Τασούλα Καραγεωργίου Το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη με τίτλο «Το Θαλάσσωμα» γράφτηκε το 1906, ακριβώς πριν από 115 χρόνια, εμπεριέχεται στα έργα του μεγάλου Σκιαθίτη πεζογράφου-ποιητή…
Πιθανή εσω-εξωστρέφεια χαρακτηρίζει την συνολική σκηνοθετική και ερμηνευτική εργασία της μοναδικής κι ανεπανάληπτης Άντζελας Μπρούσκου, που ζει σαν κοσμοκαλόγερος, ασυμβίβαστη και ανένταχτη, απροσδιόριστη και απρόσιτη, αλλά όχι και απροσάρμοστη στα…
Από τα αρχαία κείμενα που διδάχτηκαν στο Γυμνάσιο αμέσως μετά τον Πόλεμο και την Κατοχή το πιο εύπεπτο και αγαπητό στους…
Στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα πολλοί ήταν εκείνοι που θαύμαζαν το πνευματικό ζευγάρι Σαρτρ και Μποβουάρ, επειδή ήταν τόσα χρόνια μαζί και αχώριστοι. Τους εντυπωσίαζε ακόμη περισσότερο το γεγονός…