Δάφνη Μπιτζάρου: Η ιστορία μιας ιδέας: Η βιβλιοθήκη ως ιδέα (Μέρος Β)

Η γνώση είναι σα νόμισμα που η ύλη του μένει άφθαρτη ακόμη και αν υποστεί τις πιο αισχρές συναλλαγές…» (Ουμπέρτο Έκο, Το Όνομα του Ρόδου, Αθήνα: Εκδόσεις Γνώση, 1985, σελ.…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ:  Η θάλασσα στην πεζογραφία -Το παράδειγμα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη- Όνειρο στο κύμα

Το έργο αναπτύσσεται σε επτά ενότητες. Ένας ώριμος στην ηλικία αφηγητής ανακεφαλαιώνει τη ζωή του. Δικηγόρος  κοντά στον μεγαλοδικηγόρο ευεργέτη του, ζει την πληκτική ζωή της πόλης και αναπολεί την εφηβική…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Τα όνειρα του Ρασκόλνικοφ (από το μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι, «Έγκλημα και τιμωρία»)

Πολλοί είναι οι συγγραφείς που περιέλαβαν όνειρα στα έργα τους. Στον Ντοστογιέφσκι όμως, τα όνειρα κυριολεκτικά ανατέμνουν την ανθρώπινη ψυχή. Αυτή η κατάδυση στην ανθρώπινη ψυχή από τον Ντοστογιέφσκι, με…

0 Comments

Δάφνη Μπιτζάρου: Η ιστορία μιας ιδέας: η Βιβλιοθήκη ως ιδέα – Μέρος Α΄

Αν έχεις έναν κήπο και μια βιβλιοθήκη, έχεις όλα όσα σου χρειάζονται. Κικέρωνας 106-43 π.Χ.   Όλες οι ιδέες έχουν μια ιστορία. Μια κοσμογονική στιγμή που κάποιος τη σκέφτεται, τη…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: 20 Μαΐου Ημέρα της θάλασσας

Μια και η ημέρα το απαιτεί ας κάνουμε ένα μικρό αφιέρωμα στη θάλασσα, όπως τη βλέπουμε στην Ποίηση.  Τη θάλασσα που γοητεύει, προκαλεί και θέλγει τους κοινούς θνητούς, εμπνέει ζωγράφους,…

0 Comments

Δάφνη Μπιτζάρου: Τα λουλούδια των αισθημάτων – ανάβαση στην Πεντέλη 

Στροφή του χωματόδρομου που απλώνεται στην ήπια ανηφόρα μέσα στα αγριολούλουδα. Ο πρώιμος ανοιξιάτικος ήλιος, καυτός πάνω στις πέτρες, προσπαθούσε να στεγνώσει το κρύο του χειμώνα και να διώξει τις…

1 Comment

Ανθούλα Δανιήλ: Παύλος Καρρέρ, ο Έλληνας Βέρντι και η όπερα  Μάρκος Μπότσαρης

(Το παρακάτω κείμενο βασίζεται στο βιβλίο του Διονύση Ν. Μουσμούτη  Παύλος Καρρέρ:  Η «σκοτεινή» περίοδος (1850-1857), εκδ. Πλέσσα 2017, και στο κείμενο της Αύρας Ξεπαπαδάκου, Ο Μάρκος Μπότσαρης του Παύλου Καρρέρ: μια “εθνική” όπερα. Μουσικός Λόγος 5 (2003):…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ : Γιώργος Πανουσόπουλος, Σ’ αυτή τη χώρα που κανείς δεν ξέρει πώς να κλαίει  ή Στο δρόμο για τη χώρα που κανείς δεν ήξερε να κλαίει

Nesuno, λέει ο Ιταλός της παρέας   Αυτός είναι ο τίτλος, μακρός και παράξενος. Και αναρωτιέμαι. Μήπως ο τίτλος σημαίνει πως θα έπρεπε να ξέρει και θα έπρεπε να κλαίει…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Περπατώντας με τους Φιλέλληνες του 1821  στους δρόμους και στις πλατείες μας

Φιλελληνισμός Ο Αγώνας του 1821, αγώνας ενός μικρού Έθνους εναντίον μιας βάρβαρης αυτοκρατορίας, συγκίνησε τον κόσμο ολόκληρο. Πολιτικοί, στρατιωτικοί, διανοούμενοι, καλλιτέχνες, αλλά και απλοί άνθρωποι, κινητοποιήθηκαν για την ηθική και…

0 Comments

Μάρθα Χριστοφόγλου: Πετάει-πετάει ο χαρταετός;

Ο Ιπτάμενος Δράκος της οικογένειας Αγαμίδες, καθώς και εκατοντάδες άλλα σπονδυλωτά που αναφέρονται ως «ιπτάμενα» (εκτός των πουλιών, των νυχτερίδων και ίσως των αγγέλων και κάποιων μυθικών τεράτων) δεν ανήκουν…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Περί μέτρων και… παραμέτρων

 Πάνω από ένα χρόνο τώρα, ζούμε όλη αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση, και ομολογουμένως έχουμε όλοι κουραστεί. Αυτό είναι δεδομένο. Ένα μέρος των πολιτών συμπεριφέρεται ανόητα, μη τηρώντας τα μέτρα και…

1 Comment