Ολβία Παπαηλίου: Ποιος ορίζει το χρώμα; (μέρος γ΄, 2)

[Ακολουθεί το σώμα της επιστολής, και δεν είναι ακριβώς η πρώτη προς Κορινθίους.] "Αγαπητοί (τάδε έξη τον αριθμό, ένας εκ των οποίων είναι Μαύρος, οι υπόλοιποι πέντε Λευκοί, και απαρτίζουν…

0 Comments

Ολβία Παπαηλίου: “Ποιος ορίζει το χρώμα;” (Συλλογισμοί πάνω στη διαφορετικότητα, μέρος γ)

Παρ’ όλα αυτά όμως, ο προϊστάμενός μου έχει την καρδιά του σε σωστή θέση και τοποθέτηση, και έτσι συμφωνεί να συνταχτεί ένα γράμμα και να σταλεί στις υψηλότερες αξιωματικές βαθμίδες…

0 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Εικονική πραγματικότητα, Μέρος Β΄ : Στο καφέ του Λουκά

Σ’ ετούτο, λοιπόν, το καφενείο, στο Καφέ του Λουκά είχαμε καθήσει παλιότερα, η Μαρία κι εγώ, στο τραπεζάκι άκρη- άκρη στο πεζοδρόμιο, σαν να είμαστε στην παραλία, και επειδή είχαμε…

0 Comments

Ολβία Παπαηλίου: “Ποιος ορίζει το χρώμα;” (Συλλογισμοί πάνω στη διαφορετικότητα, μέρος β΄)

Καλώς τηνε τη συμφορά αν έρθει μοναχή της, μην έρθει με τη μάνα της και με την αδερφή της, αγαπητά μου φιλαράκια πατριώτικα. Διότι αυτό ακριβώς θα είχε αργότερα συμβεί…

0 Comments

Έφη Φρυδά. The Shining, Στάνλεϋ Κιούμπρικ. Μια προσεκτική ματιά μετά από 40 χρόνια…

Παράξενα δουλεύει το μυαλό του ανθρώπου. Αυτή την εποχή των εγκλεισμών, των απομονωτισμών και των αναπόφευκτων απολογισμών είπα να δω για πολλοστή φορά, αλλά απρόσκοπτα τώρα, χωρίς διακοπές και περισπασμούς,…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Για ένα παράξενο χωριό

 Το Σφεντούρι είναι ένα παράξενο χωριό της Νότιας ορεινής Αίγινας. Η παραξενιά του ξεκινάει από το ίδιο του το όνομα. Προέρχεται από το ρήμα «σφεντουρίζω», που σημαίνει πετώ μακριά και,…

3 Comments

Ανθούλα Δανιήλ: Η εικονική πραγματικότητα κι εμείς

Ενώ πριν από λίγες μέρες, με το χαρτί στο χέρι ή το μήνυμα στο κινητό, πηγαίναμε τρέχοντας  στο σούπερ μάρκετ ή στο φαρμακείο και επιστρέφαμε σφαίρα, μόλις μας ελευθέρωσαν, ορμήσαμε…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Μάτια γαλανά εσείς, περιστεριού

Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα, στο βιβλίο της «Ο δικός μου Πούσκιν», αναφέρει κάπου ένα θλιμμένο τραγούδι που άκουγε παιδί :  Μάτια γαλανά εσείς, περιστεριού, Μαζί με των ανθρώπων την κακία Την…

0 Comments

  Ανθούλα Δανιήλ : Η Πόλις εάλω

                                                 Α΄                                           Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ Ο Οδυσσέας Ελύτης γράφει στα 1969 το ποίημα «Θάνατος και Ανάστασις Κωνσταντίνου Παλαιολόγου» στη Δεύτερη Σειρά της συλλογής Τα Ετεροθαλή. Από το «τρισυπόστατο» σκοτεινό ποίημα…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Περί ονείρων

 Κατά την διάρκεια του ύπνου τους οι άνθρωποι βλέπουν όνειρα. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, όλοι έρχονται σε άμεση επαφή με αλλοπρόσαλλές ιστορίες που γεννούν εικόνες και συναισθήματα. Ορισμένα όνειρα, όπως…

0 Comments

Λίζα Διονυσιάδου: Μερικές σκέψεις πάνω στην έννοια του καφκικού

Κάποιες ιστορίες, στην λογοτεχνία ή την ζωή, τις ονομάζουμε «καφκικές». Σύμφωνα με μια ανάλυση του Μίλαν Κούντερα, ο όρος αυτός, προσδιορισμένος μόνο και μόνο από τις εικόνες ενός μυθιστοριογράφου, εμφανίζεται…

0 Comments